Skip to content

Author: Negash

Ethiopia: Lives for Land in Gambella

Posted on

Donor duplicity and complicity in Ethiopian government crimes

By Graham Peebles | Counterpunch.org

August 2, 2013

“Three quarters of worldwide land acquisitions have taken place in Sub-Saharan Africa, where poverty ridden and economically vulnerable countries (many run by governments with poor human rights records) are ‘encouraged’ to attract foreign investment by donor partners and their international guides. The World Bank, International Monetary Fund (IMF) and donor partners, powerful institutions that by “supporting the creation of investment-friendly climates and land markets in developing countries” have been a driving force behind the global rush for agricultural land, the Oakland Institute (OI) report.”

 

Paradise-like land in Gambella is sold to foreigners as indigenous people are forced out
Paradise-like land in Gambella is sold to foreigners as indigenous people are forced out

To many people land is much more than a resource or corporate commodity to be bought, developed and sold for a profit. Identity, cultural history and livelihood are all connected to ‘place’. The erosion of traditional values and morality (which include the observation of human rights and environmental responsibility) are some of the many negative effects of the global neo-liberal economic model, with its focus on short-term gain and material benefit. The commercialisation of everything and everybody has become the destructive goal of multi-nationals, and their corporate governments manically driven by the desire for perpetual growth as the elixir to life’s problems.

Land for Profit

Since the food crisis in 2008 agricultural land in developing countries has been in high demand. Seen as a sound financial investment by foreign brokers and agrochemical firms, and as a way to create food security for their home market by corporations from Asia and the Middle East in particular.

Three quarters of worldwide land acquisitions have taken place in Sub-Saharan Africa, where poverty ridden and economically vulnerable countries (many run by governments with poor human rights records) are ‘encouraged’ to attract foreign investment by donor partners and their international guides. The World Bank, International Monetary Fund (IMF) and donor partners, powerful institutions that by “supporting the creation of investment-friendly climates and land markets in developing countries” have been a driving force behind the global rush for agricultural land, the Oakland Institute (OI) report in Unheard Voices (UV).

Poor countries make easy pickings for multi-nationals negotiating deals for prime land at giveaway prices and with all manner of government sweeteners. Contracts sealed without consultation with local people, which lack transparency and accountability, have virtually no benefit for the ‘host’ country (certainly none for indigenous groups), and as Oxfam make clear “have resulted in dispossession, deception, violation of human rights and destruction of livelihoods.”

Ethiopia is a prime target for investors looking to acquire agricultural land. Since 2008 The Ethiopian People’s Revolutionary Democratic Front (EPRDF) government has leased almost 4 million hectares, for commercial farm ventures. Land is cheap – they are virtually giving it away, tax is non-existent and profits (like the food grown) are smoothly repatriated. Local people are swept aside by a government unconcerned with human rights and the observation of federal, or international, law. A perfect environment then, where shady deals can be done and large corporate profits made. In their desperation to be seen as one of the ‘growth gang’ and “to make way for agricultural land investments”, the Ethiopian government has “committed egregious human rights abuses, in direct violation of international law,” OI state.

Forced From Home

Bordering South Sudan the fertile Gambella region (where 42% of land is available), with its lush vegetation and flowing rivers, is where the majority of land sales in the country have taken place. Deals in the region are made possible by the EPRDF’s ‘villagisation programme’. This is forcibly clearing indigenous people off ancestral land and herding them into State created villages. The plan has been intensely criticised by human rights groups, and rightly so – 1.5 million people nationwide are destined to be re-settled, 225,000 (over three years) from Gambella.

More concerned to be seen as corporate buddy than guardian of the people, the Ethiopian government guarantees investors that it will clear land leased of everything and everyone. It has an obligation, OI says, to “deliver and hand over the vacant possession of leased land free of impediments”, swept clear of people, villages, forests and wildlife, and fully plumbed into local water supplies. Bulldozers are destroying the “farms, and grazing lands that have sustained Anuak, Mezenger, Nuer, Opo, and Komo peoples for centuries”, Cultural Survival (CS records: and dissent, should it occur, is brutally dealt with by the government, that promises to “provide free security against any riot, disturbance or any turbulent time.” (OI) ‘Since you do not accept what government says, we jail you.’” The elder told from Batpul village told Human Rights Watch (HRW). He was jailed without charge in Abobo, and held for more than two weeks, during which time “they turned me upside down, tied my legs to a pole, and beat me every day for 17 days until I was released.”

Hundreds of thousands of villagers, including pastoralists and indigenous people are being forcibly moved by the regime, HRW reports, they are “relocating them through violence and intimidation, and often without essential services”, such as education (denying children ‘the right to education’), water, and health care facilities – public services promised to the people and championed to donor countries by the government in their programme rhetoric.

Murder, rape, false imprisonment and torture are (reportedly) being committed by the Ethiopian military as they implement the federal governments policy of land clearance and re-settlement in accordance with its ‘villagisation programme’. ”My village was forced by the government to move to the new location against our will. I refused and was beaten and lost my two upper teeth”. This Anuak man told the NGO Inclusive Development International (IDI), His brother “was beaten to death by the soldiers for refusing to go to the new village. My second brother was detained and I don’t know where he was taken by the soldiers”.

To the Anuak People, who are the majority tribal group in the affected areas, their land is who they are. It’s where the material to build their homes is found it’s their source of traditional medicines and food. It’s where their ancestors are buried and where their history rests. By driving these people off their land and into large settlements or camps, the government is not only destroying their homes, in which they have lived for generations, it is stealing their identity. Indigenous people tell of violent intimidation, beatings, arbitrary arrest and detention, torture in military custody, rape and extra-judicial killing. State criminality breaching a range of international and indeed federal laws, that Genocide Watch (GW) consider “to have already reached Stage 7 (of 8), genocide massacres”, against the Anuak, as well as the people of Oromia, Omo and the Ogaden region.

The Ethiopian government is legally bound to obtain the ‘free, informed and prior consent’ of the indigenous people it plans to move. Far from obtaining consent, Niykaw Ochalla in Unheard Voices, states that, “when [the government] comes to take their land, it is without their knowledge, and in fact [the government] says that they no longer belonged to this land, [even though] the Anuak have owned it for generations”. Consultation, consent and compensation the ‘three c’s required by federal and international law. Constitutional duties and legal requirements, which like a raft of other human rights obligations the regime dutifully ignores. Nyikaw Ochalla confirms that “there is “no consultation at all”, sometimes people are warned they have to move, but just as often OI found the military “instruct people to get up and move the same day”. And individuals receive no compensation “for their loss of livelihood and land.“ In extensive research The Oakland Institute “did not find any instances of government compensation being paid to indigenous populations evicted from their lands”, this despite binding legal requirements to do so.

‘Waiting here for death’

The picture of state intimidation in Gambella is a familiar one. Refugees in Dadaab, Kenya, from the Ogaden region of Ethiopia, recount stories of the same type of abuse, indeed as do people from Oromia and the Lower Omo valley. Tried and tested Government methodology used to enforce repressive measures and create fear amongst the people. “The first mission for all the military and the Liyuu is to make the people of the Ogaden region afraid of us”, a former commander of the Liyuu police told me. And to achieve this crushing end, they are told “to rape and kill, to loot, to burn their homes, and capture their animals”. From a wealth of information collated by HRW and the OI, it is clear that the Ethiopian military in Gambella is following the same criminal script as their compatriots in the Ogaden region.

We were at home on our farm, a 17-year-old girl from Abobo in Gambella (whose story echoes many), told HRW “when soldiers came up to us: ‘Do you accept to be relocated or not?’ ‘No.’ So they grabbed some of us. ‘Do you want to go now?’ ‘No.’ Then they shot my father and killed him”, a villager from Gooshini, now in exile in South Sudan, described how those in his settlement “that resisted…. were forced by soldiers to roll around in the mud in a stagnant water pool then beaten”.

The new settlements that make up the villagisation programme, are built on land that is “typically dry and arid”, completely unsuitable for farming and miles from water supplies, which are reserved for the industrial farms being constructed on fertile ancestral land. The result is increased food insecurity leading in some cases to starvation. HRW documented cases of people being forced off their land during the “harvest season, preventing them from harvesting their crops”. With such levels of cruelty and inhumanity the people feel desperate, “as one displaced individual told Human Rights Watch, “The government is killing our people through starvation and hunger . . . we are just waiting here for death”.

And should families try to leave the new settlement (something they are discouraged from doing), and return to their village homes, the government destroys them totally, burning houses and bulldozing the land. “The government brought the Anuak people here to die. They brought us no food, they gave away our land to the foreigners so we can’t even move back,” HRW record in ‘Waiting Here for Death’. People forced into the new villages are fearful of government assault, parents “are afraid to send their children to school because of the increased army presence. Parents worry that their children will be assaulted”. (UV)

In the face of such government atrocities the people feel powerless; but like many suffering injustice throughout the world, they are awakening demanding justice and the observation of fundamental human rights. “We don’t have any means of retrieving our land” Mr.O from the village of Pinykew in Gambella, told The Guardian (22/01/2013). “Villagers have been butchered, falsely arrested and tortured, the women subjected to mass rape”. Enraged by such atrocities, he is bringing what could be a landmark legal case against Britain’s Department for International Development (DfiD). Leigh Day & Co, solicitors based in London, have taken the case, “arguing that money from DfiD is funding the villagisation programme”, that “breaches the department’s own human rights policies.” DfiD administer the £324 million given by the British government to Ethiopia, making it the biggest recipient of aid from the country. They deny supporting forced re-location, but their own documents reveal British funds are paying the salaries “of officials implementing the programme and for infrastructure in new villages”, The Daily Mail 25/05/2013 reports. Allegations reinforced by HRW, who state that “British aid is having an enormous, negative side effect – and that is the forcible ending of these indigenous people’s way of life”. (Ibid)

In an account that rings with familiarity, Mr.O, now in Dadaab refugee camp, says he was forced from his village at gunpoint by the military. At first he refused to leave, so “soldiers from the Ethiopian National Defence Force (ENDF) beat me with guns.” He was arrested, imprisoned in military barracks and tortured for three days, after which time he was taken to the new village, which “did not have water, food or productive fields”, where he was forced to build his house.

Government Duplicity, Donor Complicity

The government unsurprisingly denies all allegations of widespread human rights abuse connected with land deals and the ‘villagisation programme’ specifically. They continue to espouse the ‘promised public service and infrastructure benefits’ of the scheme that “by and large” OI assert, “have failed to materialise”. The regime is content to ignore documentation provided by human rights groups and NGOs and until recently had refused to cooperate with an investigation by the World Bank into allegations of abuse raised by indigenous Anuak people. The Bank incidentally that gives Ethiopia more financial aid than any other developing country, $920 million last year alone. Former regional president Omod Obang Olum oversaw the plan in Gambella and assures us resettlement is “voluntary” and “the programme successful”. Predictable duplicitous comments that IDI said “are laughable”.

An independent non-profit group working to advance human rights in development, IDI, has helped the Anuak people from Gambella “submit a complaint to the World Bank Inspection Panel implicating the Bank in grave human rights abuses perpetrated by the Ethiopian Government“. The complaint alleges, “that the Anuak people have been severely harmed by the World Bank-financed and administered Providing Basic Services Project (PBS)”. A major development porgramme, which is described as “expanding access and improving the quality of basic services in education, health, agriculture, water supply and sanitation”, OI report. However IDI make clear that “villagisation is the principle vehicle through which PBS is being implemented in Gambella”, and claim “there is “credible evidence” of “gross human rights violations” being committed in the region by the Ethiopian military. Human Rights Watch (HRW) found that donors are “paying for the construction of schools, health clinics, roads, and water facilities in the new [resettlement] villages. They are also funding agricultural programs directed towards resettled populations and the salaries of the local government officials who are implementing the policy”. (Ibid)

IDI’s serious allegations further support those made by many people from the region and Mr.O in his legal action against the DfID. The Banks inspection panel have said the “two programmes (PBS and villagisation) depend one each other, and may mutually influence the results of the other.” The panel found “there is a plausible link between the two programmes but needs to engage in further fact-finding”. It is imperative the bank’s Inspection Panel have unrestricted access to Gambella and people feel safe to speak openly about the governments brutality.

All groups involved in land sales have both a moral duty – a civil responsibility and – a legal obligation to the people whose land is being leased. The Ethiopian government, the foreign corporations leasing the land and the donors – the World Bank and DfID, who, through PBS are funding the villagisation programme.

The Ethiopian government is in violation of a long list of international treatise that, in- keeping with their democratic pretentions, they are happy to sign up to, but less enthusiastic to observe. From the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), to the Convention on the Rights of the Child (CRC) and all points legal in between. Investors if not legally obliged, are certainly morally bound by the United Nations (UN) “Protect, Respect and Remedy” Framework, which, amongst other things, makes clear their duty to respect and work within human rights. Donor’s responsibility first and last is, to the people of Ethiopia, to ensure any so-called ‘development’ programmes (that commonly focus on economic targets), support their needs, ensures their wellbeing and observes their fundamental human rights.

To continue to turn a blind eye to widespread government abuse, and to support schemes, whether directly or indirectly, that violate human rights and cause suffering to the people is to be complicit to State criminality that is shattering the lives of hundreds of thousands of indigenous people, in Gambella and indeed elsewhere in the country.

Graham Peebles is director of the Create Trust. He can be reached at: [email protected]

በሀገራችን በአስደንጋጭ ሁኔታ በመስፋፋት ላይ ያለው ግብረሰዶማዊነትና ሴራው

Posted on

አምሳሉ ገ/ኪዳን አርጋው | ጎልጉል  ድረገድ

July 24, 2013

one-man-620x233

 

ከቅርብ ጊዜያት ወዲህ አስቀድሞ የተናቁና የተዘነጉ አንዳንድ ዘመን አመጣሽ ከባዕድ የገቡ ችግሮች እጅግ አሳሳቢ አደጋ እየጋረጡ እንደመጡ በተለይ በዚህ ወቅት በግልጽ ዕየታዩ ነው፡፡ ነገር ግን ሁኔታው ቀስ እያለ የሞቀና እያላመደ የተባባሰ የመባባስም ባሕርይ ስላለው የህልውና አደጋ የመጋረጥ ደረጃ (boiling point) ሲደርስ ሁሉ እዛ ደረጃ መድረሱን ሳናስተውለው በፍላት ኃይሉ ተቀቅለን ልንፈራርስ የምንችልበት አጋጣሚ ሰፊ ሆኗል፡፡ ይሄንን አዚማም የችግሩን ባሕርይ ከወዲሁ የተረዱ ግለሰቦችና አንድ ማኅበር በሀገራችን ግብረሰዶማዊነትና የጋረጠውን አደጋ፣ የደረሰበትን አሳሳቢ ደረጃ ለሕዝብ የማሳወቅ እንቅስቃሴ በዜግነታቸው ለሀገራቸው ወይም ለሕዝባቸው የሚጠበቅባቸውን ኃላፊነት ከመወጣት አንጻር ማንም ምንም ሳይላቸው ለሀገርና ለሕዝብ ባላቸው ፍቅር በግል ተነሣሽነት ብቻ በመንቀሳቀስ አቅማቸው የፈቀደላቸውን ያህል አስመስጋኝ ሥራን በማከናወን ላይ ይገኛሉ፡፡ በዚህ አጋጣሚ ይህ እንቅስቃሴ የሁላችንንም ንቁ ተሳትፎ የግድ የሚጠይቅ ነውና ሀገሬ ሕዝቤ ማንነቴ የምትሉ ሁሉ ሳትዘናጉና ሳይመሽ ተመሳሳይ ተግባር ለመሥራት ትተጉ ዘንድ በጥብቅ ማሳሰብ እወዳለሁ፡፡

ግብረሰዶም ማለት ምን ማለት ነው? ግብረሰዶም ማለት የሰዶም ሥራ ማለት ነው ሰዶም የሰዶማውያን ሀገር ናት ሰዶም በጥንት ዘመን ከ4ሺ ዓመታት በፊት በዮርዳኖስ ሸለቆ ከተቆረቆሩ ከተሞች አንዷ ነች፡፡ ቢጤዋ ጎሞራም እንዲሁ በዚህ ሸለቆ በሰዶም አቅራቢያ የተቆረቆረች ከተማ ነበረች እነዚህ ሁለት ከተሞች ተቃጥለው ከጠፉ በኋላ በአሁኑ ሰዓት በጨው ባሕር ተሸፍነው እንዳሉ ይገመታል፡፡

የእነዚህ ሁለት ከተሞች ሰዎች ታሪክ በመጽሐፍ ቅዱስ በዘፍጥረት 19፡1-22 ተቀምጧል፡፡ ባጭሩ ስናስቀምጠው ግን የሰዶምና የገሞራ ሰዎች ተፈጥሮና ሃይማኖት ከሚፈቅዱት ወይም ከሚያዙት ተስማሚ ከሆነው የተቃራኒ ፆታዎች የወሲብ ተራክቦ የተለየና አጸያፊ በሆነ የተመሳሳይ ፆታ ወሲባዊ ተራክቦ የረከሱ የጎደፉ በዚህ አጸያፊ ግብራቸውም እግዚአብሔርን ያስከፉ ያሳዘኑ በአመፃ ሥራ ያበዱ ርኩስ መንፈስ የሰለጠነባቸው የነገሠባቸው እግዚአብሔርም በዚህ ኃጢአታቸው ተቆጥቶ ከሰማይ እሳትና ዲንን አዝንቦ ያጠፋቸው የሁለት ከተሞተ ሰዎች ናቸው፡፡ ከዚያ ጊዜ ጀምሮም የዚያ አጸያፊ የተመሳሳይ ፆታ ወሲባዊ ግንኙነት መጠሪያ ሊሆኑ ቻሉ፡፡

ከዚያም በኋላ በሙሴ ሕግ ይሄንን ኃጢአት የሚፈጽሙ ሁሉ ያለ ምሕረት ይገደሉ ነበር፡፡ ዘሌዋዊያን 20፡10፣ ዘዳግም 23፡17 ሰዎች እግዚአብሔር መፍራትና ማምለክ ሲተው ለጣዖታትም ሲሰግዱ የዚህ ዓይነት ርኩስ መንፈስ እንደሚያድርባቸው መጽሐፍ ቅዱስ ይናገራ፡፡ በመሆኑም ከመጽሐፍ ቅዱስ እንደምንረዳው ይሄ ኃጢአት በአሕዛብና በእስራኤል የተለመደ ነበር፡፡ በዚህ ዘመን ግን ግብረሰዶማዊያን የሌሉበት አንድም ሀገር እንደሌለ ይነገራል፡፡

እንደሚታወቀው በሚታወቅም በማይታወቅም ምክንያት ምዕራባዊያን በሀገራችን ላይ ጥርሳቸውን ከነከሱ ዘመናት አልፏል፡፡ አንደኛው ምክንያታቸው በቅርብ ጊዜው ታሪካችን ሀገራችን ኢትዮጵያ ለወንድም ሕዝቦች ማለትም ለተለያዩ የአፍሪካ ሀገሮች ከዘር መድሎ(apartheid) አስተዳደርና ከቅኝ ግዛት ነጻ እንዲወጡና ቅኝ ግዛት እንዲያከትምለት እንደ ኔልሰን ማንዴላ ያሉ ተዋጊዎቻቸውንና መሪዎቻቸውን ከማሰልጠን አንሥቶ የራሷን የጦር መሪዎችንም በማሰለፍ ጭምር እጅግ ከባድ ኃላፊነትን ወስዳ፣ ለዚህ ላመነችበት ዓላማም እራሷን በግልጽ አውጥታ በማጋፈጥ የተለየ ትዕግስት ጽናት ጥረትና ቁርጠኝነት ጠይቋት በነበረውና ከባባድ ዋጋ ባስከፈላት  በዲፕሎማሲውም (በአቅንኦተ ግንኙነት) እንዲሁ ያደረገችው የማይተካ ሚና ነው፡፡ ይህ ተግባራችን የምዕራባዊያንን ጥርስ አስነክሶ ከትናንት እስከ ዛሬ ለተለያዩ ዘርፈ ብዙ ስውርና ግልጽ የበቀል እርምጃዎች ዳርጎናል፡፡ በአጭር ጊዜ የሀገራችንን መሬት ያዳረሰውን  ምርታማነትን በከፍተኛ ደረጃ ከሚቀንስ ታይቶ የማይታወቅ ፀረ-አዝርዕት አረም ከእርዳታ እህል ጋር ቀላቅሎ ከማስገባት አንሥቶ ካለን የተፈጥሮ ሀብትና አቅም አንፃር በትንሽ ድጋፍ ማለትም እንደ ማርሻል ፕላን በመሰለ ድጋፍ ያም ባይሆን ብድር ለመነሣትና ራሳችንን ለመቻል ዕድሉ እንዳለን ሁሉ ጠቀም ያለ ብድር ከቶውንም እንዳናገኝ በመከልከል ስንራብ ብቻ አዛኝ መስሎ ለመታየት ቢዘራ የማይበቅል የተቀቀለ እህል እስከ መወርወር ድረስ ለደረሰ ሴራ ለተሞላበት በቀል ሊዳርገን ችሏል፡፡ መራር ዋጋ አስከፍሎናል ወደፊትም ያስከፍለናል፡፡ የሚያሳዝነው ለዚህ ሁሉ ጣጣ የተዳረግንባቸው ወንድሞቻችን አፍሪካዊያን ስለ እነሱ ስንል ለዚሁ ሁሉ የበቀል እርምጃ እንደተዳረግን የሚገባውን ያህል አለማወቃቸውና ዋጋና ክብር አለመስጠታቸው ነው፡፡

ይህ ከባድ ማኅበራዊ ቀውስ የሚፈጥረው ግብረሰዶማዊነትን በሀገራችን የማስፋፋት ዓላማም ከዚሁ ሀገራችንን ከመበቀያ ድርጊቶች አንዱ ነው፡፡ እስካሁን ባለው ሁኔታም በከፍተኛ ደረጃ እየተሳካላቸው እንደሆነ ማየት ይቻላል፡፡

እስከቅርብ ጊዜ ድረስ ይህ ርኩሰት ወይም ችግር በሀገራችን አይታወቅም ወይም እንግዳ ነበር ይህ ማለት ግን ይሄ በሽታ ያለባቸው ሰዎች ጨርሶ በሀገሪቱ አልነበሩም ማለት አይደለም ነገር ግን ያሉን (የነበሩን) አሁን እየተሸረሸሩ ያሉ ጠንካራ ባሕሎቻችን የወግ የሥነ-ምግባር የግብረ-ገብ ድንጋጌዎቻችንና ሃይማኖት ይህ በሽታ ያለባቸውን ሰዎች ይሄንን ድርጊት እንዳይሞክሩት አስሯቸው ኖሯል፡፡ ከቅርብ ጊዜ ወዲህ ግን በዋናነት ሆን ብለው ባሴሩ ባዕዳን በተለይም የቱሪስት (የጎብኚ) መዳረሻ በሆኑ የሀገራችን ከተሞች በጎብኝዎች (በቱሪስቶች) አማካኝነትና በተራድኦ ድርጅቶች ሳቢያ ወደ ሀገራችን በሚገቡ ባዕዳን በከፍተኛ ደረጃ እየተስፋፋ ይገኛል፡፡

ከዚህ ቀደም ይህን ግብረሰዶማዊነትን በሀገራችን የማስፋፋት ሴራ ይከወን የነበረው በሥውር ነበረ ይህ በሥውር ይሠራ የነበው ሴራ ከሚፈልጉት ውጤት እንደደረሰ ካወቁ በኋላ ግን በተለይ የእንግሊዝ መንግሥት የእኛን ብቻ ሳይሆን ባጠቃላይ የአፍሪካ መንግሥታትን በግልጽ በይፋ በየሀገሮቻቸው ያሉ የግብረሰዶማውያንን እንቅስቃሴና ተግባር ሕገወጥና ወንጀል መሆኑን ሽረው ሕጋዊ ካላደረጉ በስተቀር ከእንግዲህ እርዳታም ሆነ ብድር እንደማይሰጡ ይፋ አድርገዋል፡፡ እስከአሁን ለዚህ ከቅኝ ግዛት ላልተናነሰ አዋጅ ምላሽ የሰጠችው ጋና ብቻ ናት “እርዳታና ብድራቹህ በአፍንጫችን ይውጣ ለእርዳታና ብድር ብለን ከባሕላችንና ሃይማኖታችን ውጭ የሆነና የሚቃረንን ፀያፍ ድርጊት አንቀበልም” በማለት፡፡ ምዕራባዊያን ዛሬ በሥውርና በይፋ አስገዳጅ ጫና ከማሳደራቸው በፊት አስቀድመው መደላድል ሲፈጥሩ እንደነበሩ ሊታወቅ ይገባል፡፡ ከሠሯቸው ተንኮል የተሞላባቸው የመደላድል ሥራዎች አንዱ የሴት ልጅ ግርዛትን ጎጅ ባሕል አሰኝቶ ማስቀረት ነበር፡፡ መቶ በመቶም ተሳክቶላቸው የሴትልጅ ግርዛት “ልብ በሉ እያወራሁ ያለሁት ስለሴት ልጅ ግርዛት እንጂ ስለ ብልት ትልተላ አይደለም” እናም የሴት ልጅ ግርዛትን እነሱ ከሚያወሩት አንፃር እውነት ይሁን አይሁን ወይም ጉዳትና ጥቅሙን ትርፍና ኪሳራውን በቅጡ ለመረዳት ሳንሞክርና ሳናጠና በየዋሕነት እነሱ ያሉትን ብቻ አምነን በመቀበል የሴትልጅ ግርዛት ሕገ ወጥ እንዲሆንና እንዲቀር ተደረገ፡፡ ይህ ጉዳይ ለግብረሰዶማዊነት ቀጥተኛ አስተዋጽኦ ያበረክታል፡፡ በሴት ልጅ ግርዛት ጉዳይ ላይ በሠነድ ደረጃ ያዘጋጀሁት ሰፊና ጥልቅ ጥናት ነበር፡፡ ከ4 ዓመታት በፊት ጀምሮ በተለያዩ መድረኮች ቀርቤ ግርዛት እንዲቀር ከሚሠሩ ድርጅቶች ተወካዮች ጋር ለመከራከር ያቀረብኩት ጥያቄ የመንግሥት አካላት መንግሥት አቋም የያዘበት ጉዳይ ነው በማለታቸው ምክንያት ተቀባይነት በማጣቱ ወደ ሕዝቡ ማድረስ ሳልችል ቀርቻለሁ፡፡ በሌላ ጊዜ እመለስበታለሁ አሁን ወደ ቀደመው ነገራችን እንመለስና፡፡

ሀገራችን ኢትዮጵያ እንደ ቅዱሳት መጻሕፍት ምስክርነት ማለትም እንደ ሀገረ እግዚአብሔርነቷ ለዚህ አስነዋሪ የምዕራባዊያን አዋጅ አቋም በመውሰድና ምላሽ በመስጠት የሚቀድማት ሊኖር ባልተገባ ነበር፡፡ እንዲያውም ጽድቁ ቀርቶ እንዲሉ ጭራሹኑ አምና የሃይማኖት መሪዎች ግብረሰዶማዊያንንና ድርጊታቸውን በማውገዝ ሊሰጡት የነበረውን ጋዜጣዊ መግለጫ መንግሥት ጣልቃ ገብቶ መግለጫውን ሳይሰጡ እንደተለጎሙ እንዲበተኑ ማድረጉ ለእነዚሁ ምዕራባዊያን የጥፋት አዋጅ እጅ መስጠቱ ወይም መንበርከኩ ይሆን የሚል ሥጋት ፈጥሯል፡፡ መንግሥት ተጠቃሚ የሚሆን መስሎት ለእርዳታና ብድር ብሎ በይፋም ባይሆን በስውር የእነ እንግሊዝን አዋጅ ከተቀበለና ሥራ ላይም ካዋለ ከእነሱ እጅ በእርዳታና ብድር ስም አንድ ሚሊዮን ብር አግኝቶ ከሆነ በዚህች አንድ ሚሊዮን ብር ሰበብ በገባው ጦስ ሕዝቡን በመቶ ቢሊዮን ብር ከማይመለስ ከማይፈወስ ከማይጠገን ከማይቀረፍ የማኅበራዊ ቀውስ አዘቅት ውስጥ እንዳሰመጠው ይወቀው፡፡ ሀገር የምትለማውና የምትገነባው የማኅበረሰቡን ሁለንተናዊ ጤና በመጠበቅ፣ የሰው ልጆችን ሰብእና ሥነ-ልቦናና ኅሊና በሚያንጹ በማይቀፉና በማይኮሰኩሱ እሴቶችና አዎንታዊ ግብሮች እንጅ ኅሊናን በሚጎዱ ሥነ-ልቡናን በሚያቃውሱ ሰብእናን በሚያረክሱ በሚያዘቅጡ ከፍተኛ ማኅበራዊ ቀውስ በሚፈጥሩ ርኩስ ዘግናኝና አጸያፊ ግብሮች አይደለም፡፡ መንግሥት ማለት የሕዝቡን ሁለንተናዊ ጤና የሚጠብቅ ወይም የመጠበቅ ኃላፊነት ያለበት አካል ማለት እንጂ የገዛ ሕዝቡን ለማያውቀው አደጋ ጥቃት አጋልጦና አሳልፎ የሚሰጥ የሚያስጠቃ አካል ማለት አይደለም ማልማትና ማጥፋት ምን ማለት እንደሆነ ለይተን ልናውቅ ያስፈልጋል፡፡ አንድ አካል ሁለት ዓይነት ሰብእና ሊኖረው አይችልም፡፡ አልያም አንደኛው የማስመሰል ወይም የውሸት ነው፡፡ ባለሥልጣኖቻችን የዚህን ችግር ጉዳት እንደራሳቸው አድርገው እንዲያዩት ያስፈልጋል፡፡ በእኛና በልጆቻችንስ ላይ ቢደርስ በሚል እሳቤ የሰለባዎች ሕመም ሊሰማቸው ስለእነሱም ሊገዳቸው ያስፈልጋል፡፡ የመሪነት ትርጉምም ወይም ሰብእና ይሄው ነው፡፡ ከእኛ አይድረስ እንጅ የራሱ ጉዳይ ነው መባል የለበትም፡፡

ከኢትዮጵያ ሕዝብ 97%ቱ ሃይማኖተኛ ነው 3%ቱ ብቻ ሃይማኖት አልባ ነው፡፡ 97%ቱ ሕዝብ ሃይማኖቱ ግብረ ሰዶማዊነትን አጥብቆ ያወግዛል 3%ቱ ሃይማኖት አልባ ቢሆንምና በሃይማኖቱ ምክንያት የሚያወግዘው ባይሆንም ይሄንን ርኩስ ጸያፍ ግብር የሚጸየፍና የሚያወግዝ ጽድት ያለ እኩሪ ባሕል አለው፡፡ በመሆኑም 100% ይሄንን አጸያፊ ግብር የሚጸየፍ ሕዝብ ባለበት ሀገር በምዕራባዊያን ተጽእኖ ወንጀልነቱና ወጉዝነቱ ቀርቶ መንግሥታዊ ፈቃድና ይሁንታ እንዲኖረው ማድረግ ጨርሶ የማይታሰብና እብደትም ነው፡፡ የምዕራቡን ዓለም ሕዝብ የባሕልና ሃይማኖት እሴት ይዘት ያየን እንደሆነ በተለይ በዚህ ዘመን ሃይማኖት አልባነትን እንደዘመናዊነት እየቆጠሩ በመሆኑ ሃይማኖተኛነት በሸመገሉ ሰዎች ብቻ የተወሰነና  የሃይማኖተኛው ቁጥር እጅግ አነስተኛ ሃይማኖት አልባው ሕዝብ ቁጥር ደግሞ እጅግ በርካታውን ቁጥር የያዘ ሆኗል፡፡ ከባሕላቸውም ጋራ ከተቆራረጡና ዘመናዊነትን ባሕላቸው አድርገው ከያዙም ዘመናትን አስቆጥረዋል፡፡ በመሆኑም ይሄንን ርኩስና ጸያፍ ግብር ሊጸየፉ፣ ሊያርቁ፣ ሊያወግዙ የሚያስችላቸው የአስተሳሰብ አጥር የላቸውም ማለት ነው፡፡ በመሆኑም ነው ያለ አንዳች ሀፍረትና መሸማቀቅ ሳይቸገሩ በመንግሥቶቻቸው ደረጃ ሳይቀር በይፋ ለመቀበልና ሕጋዊ ለማድርግ የበቁት፡፡

kids2

የሚገርመውና እጅግ የሚያሳዝነው ግን መንግሥቶቻቸው ወይም ሃይማኖት አልባው የሕዝባቸው ክፍል ይሄን መቀበሉ ሳይሆን በሃይማኖት ተቋሞቻቸው ደረጃም ክርስትናን እንቀበላለን እያሉ ክርስትና በግልጽና በጽኑ የሚያወግዘውን ይሄንን ርኩስና ውጉዝ ግብር በዓለም ዓቀፍ ባሉ ቅርንጫፎቻቸው ደረጃም ጭምር በይፋ ተቀብለው ወይም ሕጋዊ አድርገው ወንድን ከወንድ ሴትን ከሴት ጋራ ሥርዓት እየፈጸሙ ማጋባታቸው ነው፡፡ የሃይማኖት መሪዎቻቸውም ግብረ ሰዶማዊያን እንደሆኑ በየጊዜው የሚወጡ ይፋዊ የብዙኃን መገናኛ የዜና መረጃዎች ያረጋግጣሉ፡፡ እዚህ ሀገራችን ውስጥ ያሉ በእነሱ የሚደገፉና የእነሱ ቅርንጫፍ የሆኑ የሃይማኖት ተቋማት የተባሉትም ከ10 ዓመታት በፊት ተቀብለዋል ተብሎ ውዝግብ ተነሥቶ እንደነበር ይታወሳል፡፡

የዚህ ችግር ተጠቂ የሆኑ ሰዎች የችግሩ ተጠቂ በመሆናቸው በሚደርስባቸው ሥነ-ልቡናዊ ቀውስ መታወክ ሕመም የሞራል(የቅስም) ሥብራትና ውድቀት የተነሣ ለሀገርና ሕዝብ እርባና ቢስ እንዲሆኑ ያደርጋቸዋል፡፡ ተግተው ከተገኙም ባሉበት ወይም በያዙት ቦታ ሆነው የሚያገላቸውንና ያልተቀበላቸውን ማኅበረሰብ በመበቀል እሴቶቹን በማፈራረስ ተግባር ላይ እራሳቸውን ጠምደው ፀረ-ማኅበረሰብ ሆነው ነው፡፡ እንግዲህ እንዲህ ዓይነት ግለሰቦች እንዲበራከቱ ከዚያም እንዲህ ዓይነት ማኅበረሰብ እንዲፈጠር ዕድል መስጠት ማለት ምን ማለት እንደሆነ ለእናንተው እተወዋለሁ፡፡

ለመሆኑ የዚህ ችግር መንስኤው ምንድን ነው? ብንል መንስኤው የህክምና ሰዎች በሽታ ነው ሲሉት መንፈሳዊያኑ ወይም የሃይማኖት ሰዎች ደግሞ ጋኔን ወይም ርኩስ መንፈስ ነው ይላሉ፡፡ እንዴት መሰላቹህ ነገሩ እንዲህ ነው ይህ በሽታ ወይም ርኩስ መንፈስ ያደረባቸው ሰዎች ያላቸውና መፈጸም የሚፈልጉት ወሲብ ተፈጥሮአዊ ያልሆነ ማለትም ወንድ ከሴት ሴት ከወንድ ጋር መራቢያ አካሎቻቸውን በመጠቀም ሳይሆን በተፈጥሮ ምንም ዓይነት ወሲባዊ ስሜት ከማይገኝባቸውና ለዚህ አገልግሎት ካልተፈጠሩት ከመጸዳጃ ጀምሮ ሌሎች ቀዳዳ ወይም ጎድጓዳ የሰውነት ክፍሎችን በመጠቀም ከዚህ ወጣ ሲልም እራሳቸውን ለገራፊ በመስጠትና በማስገረፍ የወሲብ ፍላጎታቸውን የማርካት ጤነኛና ትክክለኛ ያልሆነ ፍላጎት ነው፡፡ ይህ በሽታ ወይም ርኩስ መንፈስ ያለባቸው ሰዎች ናቸው እንግዲህ ከሕፃናት ጀምሮ እስከ ዐዋቂዎች ድረስ ወንዶችን በመድፈር ከዚያም በገንዘብ ኃይልና በተለያዩ ሐሰተኛ ማጥመጃወች የደፈሯቸውን ሰዎች ከዚያ ሕይወት እንዳይወጡና በሂደትም ሱስ እንዲሆናቸው በማድረግ የእነሱ ርኩሳዊና ጸያፍ የወሲብ ባሪያ እያደረጉ የግብረሰዶማዊያን ጥቃት ሰለባዎችን ተጠቂዎችን ወይም እራስን እስከማጥፋት በሚደርሰ የሥነ-ልቡና ቀውስ ዘወትር የሚታወኩ የሚረበሹ የሚጨነቁ ዜጎችን ከቀን ወደቀን በአስደንጋጭ አኃዝ እያበራከቱ የሚገኙት፡፡

ይህ በሽታ ያለባቸው ወንዶችም ሆነ ሴቶች በበሽታው ወይም በመንፈሱ ምክንያት ከውስጣቸው በሚፈጠር አስገዳጅ ስሜት የወሲብ ሕይዎትን ማለትም ወንድና ሴት በመራቢያ አካሎቻቸው የሚፈጽሙትን ተፈጥሯዊና ትክክለኛውን የወሲብ አፈጻጸም የሚጀምሩት በጣም በልጅነት የእድሜ ዘመናቸው ነው፡፡ ወደዚህኛው ማለትም ጸያፉና ተፈጥሯዊ ወዳልሆነው የወሲብ አፈጻጸም ተሻግረው ሰዎችን ወደማጥቃት የሚቀየሩት ወደ አቅመ ሔዋንና አቅመ አዳም ደረጃ እየደረሱ ሲሄዱና ከበሽታቸው የተነሣ በተፈጥሯዊው የወሲብ አፈጻጸም ካለመደሰት ችግራቸው የተነሣ ነው፡፡ እንደ የሕክምና ባለሙያዎች አባባል ይህ በሽታ እንደ ማንኛውም ሕክምና እንዳለው በሽታ መዳን የሚችል እንደሆነ ይናገራሉ፡፡ መንፈሳዊያኑም እንዲሁ ይህ ርኩስ መንፈስ የተጠናወታቸውን ሰዎች እንደማንኛውም የርኩስ መንፈስ በሽታ ማዳን እንደሚቻል ይናገራሉ፡፡ የዚህ በሽታ ተጠቂዎች ግን በእነኝህ ሁለት የመፍትሔ ተቋማት መፍትሔ እንደሚያገኙ ቢያውቁም በሽተኞቹ ወይም ሕመምተኞቹ ከግል ስድ ሰብእናቸው የተነሣ መፍትሔውን ባለመፈለጋቸው በየጊዜውና በየቦታው ሰለባዎቻቸውን በማጥመድና በማጥቃት ወይም በመድፈር የወንጀል ተግባር በመጠመድ የብዙ ሕፃናትና ወጣቶችን ሕይዎት ያበላሻሉ፡፡

ምዕራባዊያን መንግሥታት የሦስተኛውን ዓለም መንግሥታት ለማስገደድ የሚጠቀሙበት የሕጋዊነት ሽፋን አንዱና ዋነኛው የሰብአዊ መብት ወይም የግለሰቦችን ወይም የአናሳ ቡድኖችን መብት ከማስከበር አንፃር እንደሆነ ይናገራሉ፡፡ ነገር ግን ሰብአዊ መብት ይበሉ እንጅ እንዲሠራ እንዲደረግ የሚፈልጉት ግን ኢሰብአዊ ሥራ ነው፡፡ በመሆኑም ሰብአዊ መብት የሚለውን ቃል ፍጹም ያለቦታው እየተጠቀሙበት እንደሆነ ማየት ይቻላል፡፡ ይህች “ሰብአዊ መብት” (human right) የምትባል ቃል ጋጠወጦችና ደጋፊወቻቸው ለጸያፍ ድርጊቶቻቸውና አስተሳሰቦቻቸው መሸፋፈኛ ሲጠቀሙበት በሰፊው ይስተዋላል፡፡ ጠልቆ ለመረመረው ግን የሚጠቅሱት ቃልና ድርጊታቸው ፍጹም ተቃራኒ እንደሆነ መረዳት ይቻላል፡፡ “ሰብአዊ መብት” ማለት ሰው የመሆን መብት ማለት ነው ይሄም ማለት የሰውን ልጅ እንደሰውነቱና እንደ ማኅበራዊ ፍጡርነቱ ከሌሎቹ ፍጡራን የሚለየውንና የሚያልቀውን ኅሊናውን ለጸጸትና ለጉዳት የማይዳርጉ ተስማሚ አስተሳሰቡንና የጋራ ጥቅሙን ማለትም ማኅበራዊነቱን ጠብቆ ለማኖር ያስችለኛል ብሎ በጋራ ስምምነት የቀረጻቸውን ባሕል፣ ወግ፣ የግብረ-ገብ(የሞራል) ድንጋጌዎችን፣ ሃይማኖት ወዘተ. መጠበቅ መንከባከብ ማክበር ማለት እንጅ የአዕምሮ ጤና ዕክል ያለባቸው ሰዎች እንደሚሉት የሰው ልጅ ጤናማ ኅሊና የሚጸየፈውን የሚቀፈውን ሥነ-ልቡናን የሚጎዳውን ከሰውነት አንጻር ተቃርኖ ያለውን የተለየ ሐሳብና ድርጊት ያለ ሀፍረት በድፍረት የትም ቦታ በነጻነት መፈጸምና አፈንጋጭ ድርጊት ማለት አይደለም፡፡ እነዚህ የጋራ መተዳደሪያ ደገኛ ሥርዓት ማዕዘናቱን ለድርድር ማቅረብና አለማቅረብ፣ ለመጠበቅ ለማክበር የመፈለግንና ያለመፈለግን ጉዳይ የሰዎችን የአዕምሮ ጤና ደረጃና ደኅንነት መለኪያ መመዘኛውም ናቸው፡፡ አቤት! ደኅና የመሰለ ነገር ግን ያበደ የኅብረተሰብ ክፍል አለ ማለት ነው ጃል? አዬ ስምንተኛው ሽህ፡፡

የግለሰብ ወይም የአናሳ ቡድኖች መብት ማለትስ ምን ማለት ነው? የሚከበረውስ እስከምን ድረስ ነው? የሚለውን ወሳኝ ጥያቄ ለመመለስ ሌላ ቦታ ሳንሄድ በየሀገሮቻቸው ግብረሰዶማዊነትና ግብረሰዶማዊያን እንደዛሬው ሳይስፋፋና የወሳኝነት ቦታና ሥልጣን ሳይቆጣጠሩ የያዙትንም ኃይል ተጠቅመው በፈጠሩት ጫና ግብረ ሰዶምንና ግብረ ሰዶማዊነትን የሚያወግዙና ሕገ ወጥ የሚያደርጉ የቀደሙ ሕግና ደንቦቻቸውን አስለውጠው አሽረው አስቀይረው ግብረ ሰዶማዊነትን ሕጋዊ ሳያደርጉ በፊት የነበሩ የየሀገሮቻቸውን ሕጎችና ደንቦችን መለስ ብሎ ማየት በቂ ማስረጃ ነው፡፡ በግብረ ሰዶማዊያኑ ብርታት ድራሻቸው የጠፋ የእነዚህ ሀገሮች የቀደሙት ሕጎች የግለሰብ ወይም የአናሳ ቡድኖች መብት የሚከበረው ከብዙኃኑ ወይም ከኅብረተሰቡ የጋራ ጥቅም ሰላም ደኅንነት ጋር እስካልተቃረነና ኅብረተሰቡ ተቀብሎት የሚኖረውን ባሕል ወግና ሃይማኖት እስካለተፃረረ ድረስ ነው ይሉ እንደነበረ ማረጋገጥ ይቻላል፡፡ ዛሬ እነዚህ ግብረ ሰዶማዊያን ከሀገሮቻቸውም አልፈው በሌሎች ሀገሮች ጫና በመፍጠር በሀገሮቻቸው ላይ ያደረሱትን የሞራል (የግብረ-ገብ) ድንጋጌዎችንና ጠቃሚ ሃይማኖታዊ እሴቶችን ውድቀት በሌሎች ሀገሮችም ላይ ለማድረስ በከፍተኛ ጥረት ላይ ናቸው፡፡

ለእነዚህ መንግሥታት አንድ አመክንዮአዊ (Logical) ጥያቄ ማቅረብ እወዳለሁ፡፡ እነሱም በግልጽ እንደሚያውቁት ሁሉ ማንም የግብረ ሰዶም ጥቃት ሰለባ የሆነ ሰው ወዶና ፈቅዶ ወደዚህ ሕይወት የገባ ከዜጎቻቸው አንድ እንኳ አይኖርም፡፡ ነገር ግን በልጅነት ወይም በወጣትነት ዘመናቸው በደረሰባቸው የመደፈር አደጋ እንጂ፡፡ ከዚያም በኋላ ሁኔታው በሚፈጥርባቸው የሥነ ልቦና ቀውስ ራስን የመጣል ከሰዎች ራስን የማግለልና ብቸኝነት ለአጥቂዎቻቸው ምቹ ሁኔታን በመፍጠሩ ፣ በተጨማሪም አጥቂዎቹ ተጠቂዎቹን ከዚያ ሕይወት እንዳይወጡ በሚፈጥሩት የማጥመጃ ሴራ ታሥረው የዚህ ችግር ሰለባ እንደሆኑ ይቀራሉ እንጂ፡፡ በመሆኑም እነኝህን ወንጀል የተፈጸመባቸው ሰለባዎች ከዚህ ከማይፈልጉትና እራስን እስከማጥፋት ከሚያደርስ የሥነ-ልቡና ቀውስ ከፈጠረባቸው ጥቃት ችግር ለማውጣትና ወደ ጤናማው ሕይወት እንዲመለሱ የሚያስችላቸውን ሁለንተናዊ ድጋፍ ከማድረግና የሠቀቀን እንባቸውን ከማበስ ይልቅ ግብረ ሰዶማዊነትን ፈቅደውና ሕጋዊ አድርገው እነዚህን ተጠቂዎች በዚያ የሥነልቦናና አካላዊ ሕመም ስቃይ ውስጥ ሆነው የእነዚያ ወንጀለኞች ደፋሪዎቻቸው የዘለዓለም የወሲብ ባሪያ እንዲሆኑ ማድረግ ፍጹም የለየለት ኢሰብአዊነትና አረመኔያዊነት መሆኑ ለማንም ግልጽ ነው፡፡ በመሆኑም የሰብአዊነትና የፍትሕ ጥያቄና እሴት በውስጣቹህ ሞቶ ተቀብሯል፡፡ ከዚህ በኋላም ስለ ፍትሕና ሰብአዊነት(justice and humanity) የምትናገሩበት አንደበት ከቶውንም ሊኖራችሁ አይችልም በአንባ ገነኖቹም ላይ የወቀሳ ጣታችሁን ለመቀሰር የሚያበቃ የሞራል (የግብረገብ) ብቃት የላቹህም ምክንያቱም በግልጽ ማየት እንደሚቻለው መንግሥቶቻቹህ በቁርጠኝነት እየሠሩት ያለው ሥራ የወንጀለኞችን ግፈኛና ጸያፍ ጥቅም የሚንከባከብ የሚያበረታታና አስነዋሪ አጸያፊ ሥራቸውንም የሚባርክ ይሁንታ የሚሰጥ የሚያስፋፋ ሰለባዎችን ወይም ተጠቂዎችን ለከፋ ግፍ ያልተጠቁ ወገኖችንም ለዚህ አደጋ የሚዳርግ ነውና፡፡ እናስ? ይሄንን ግልጽ ሀቅ ሊያስተባብል የሚችል አንዳች የመከራከሪያ ነጥብ (argument) ሊኖራቹህ ይችላልን? ሚዛኑ ፍትሕና ሰብአዊነት ከሆነ ከቶውንም ሊኖራቹህ አይችልም፡፡ በመሆኑም እናንት  የምትሠሩትን ሳታውቁ  የግብረሰዶማዊነት (የወንጀለኝነት)እንቅስቃሴ ቃፊር የሆናቹህ ሀገራት መንግሥታት ሆይ ከእንቅልፋቹህ ንቁ ምን እየሠራቹህ እንደሆነም ልብ ብላቹህ ተመልከቱና ተመለሱ፡፡ ለተበዳዮችና የግፍሰለባ ለሆኑትም ቁሙ፡፡ ያኔ ለሰብአዊነትና ለፍትሕ ቆሞናል ለማለት የሞራል ብቃቱ ይኖራቹሃል፡፡ ይሄንን ስታደርጉ እንደ ፖለቲከኛና እንደ ሕዝብ መሪ የተሸለ ማሰብ መቻላችሁንም ታስመሰክራላቹህ፡፡ ይህ ካልሆነ ግን ያላችሁን ብስለት(maturity) ግብረ-ገብነት(morality) ሰብእና(personality) በሕዝብና በታሪክ ፊት ለትዝብት ትዳርጋላቹህ፡፡

በሀገራችን በቀደመው የወንጀለኛ መቅጫ ሕግ ይሄንን ወንጀል ፈጽሞ የተገኘን ወንጀለኛ የቅጣት ጣሪያ 15 ዓመታት ነበር በአዲሱ የወንጀለኛ መቅጫ ሕግ ደግሞ ይህ የጽኑ እሥራት ዘመን ወደ 25 ዓመታት ከፍ እንዲል ተደርጓል፡፡ ይሁን እንጅ ይሄንን ወንጀል እየፈጸሙ ያሉ ወንጀለኞችን እያደኑ ለፍርድ የማቅረቡ ሥራ አበረታች እንዳልሆነ ይታወቃል፡፡ በሌሎች ሀገሮች የማረሚያ ቤቶች ተሞክሮዎችና በሀገራችንም እንዳለ እንደሚወራው ሁሉ በዚህ ወንጀል ወይም በሌላ ተገኝተው የተፈረደባቸው ወንጀለኞች ማረሚያ ቤት ገብተውም እዛ ውስጥ ያሉትን ታራሚዎች እንደሚደፍሩ ይነገራል፡፡ በመሆኑም እነዚህ ግብረሰዶማዊያን የሚያደርሱትን ጥቃት ከመግታት ወይም ከመቆጣጠርና ምስኪን ሰለባዎችንም ከመታደግ አኳያ በሕጉ የተጣለባቸው ፍርድ እንደገና ተከልሶ ከእሥራቱ በተጨማሪ እንዲኮላሹ ማድረግ ብቸኛ መፍትሔ መሆኑን መገንዘብና እንዲስተካከል ማድረግ እጅግ አስፈላጊ ነው፡፡

እናም እንግዲህ ይህ ችግር ምን ያህል አሳሳቢ እንደሆነ ተረድተን ከግለሰብ እስከ ተቋማት በተለይም የብዙኃን መገናኛዎች የማይመለከተው አይኖርምና ሁሉም በቆራጥነት ይሄንን ርኩሰት መዋጋት ይኖርበታል፡፡ ጉዳዩን ተጸይፎ ዝም ማለትና ራስን ማግለል ጭራሽም ላለመስማትና የጋረጠብንን አደጋም ላለመነጋገር መፈለግ መሸሽ ለችግሩ መስፋፋት ምቹ ሁኔታን እንደሚፈጥርና እንደሚረዳ አንጅ ምንም  የሚፈይደው ነገር እንደሌለ ጊዜ ሳናጠፋ መገንዘብ ይኖርብናል፡፡ ካለሆነ ግን ሩቅ በማይባል ጊዜ ልጅ ወልዶ ማሳደግና ማስተማር እንደ አንዳንድ ይህ ችግር ሥር እንደሰደደባቸው ሀገሮች ከወጣንበትና ከሄድንበት በሰላም ለመመለሳችንም እርግጠኛ የማንሆንበት የመሳሪያ ድምጽ ጩኸት አልባ የሰላም እጦትና ሁከት ችግር ውስጥ እንደርሳለን፡፡ ማንም የዚህ ችግር ሰለባ ላለመሆኑ ምንም ዓይነት ዋስትና ሊኖረው አይችልም፡፡ ሀገርና ማንነት የሚጠፉት በአጥፊዎች የጥፋት ሥራና ብርታት ሳይሆን በዜጎች፣ በሚያገባቸው፣ ወይም በተቆርቋሪዎች ዝምታ ነው፡፡ ይህ ችግር ምንም እንኳ በእንጭጩ የምንልበት ጊዜ ያለፈ ቢሆንምና በየአቅጣጫው በየትምህርት ቤቱና በሌሎችም ቦታዎች በሚዘገንን ሁኔታ እንዲህ ተደረገ እየተባለ እንደምንሰማው ሁሉ ማናችንም ከምንገምተው በላይ ውስጥ ውስጡን ተጋግሞ የተስፋፋ ችግር በመሆኑ ጠንከር ያለ እንቅስቃሴና ዘመቻ ካላደረግን በስተቀር በቅርብ ጊዜ ውስጥ ሊቀለበስ ከማይችልበት ደረጃ መድረሱ የማይቀር ጉዳይ ነው፡፡ በዚህ እረገድ ከሃይማኖት መሪዎች፣ ጉዳዩ በቀጥታ ከሚመለከታቸው መንግሥታዊ መሥሪያ ቤቶች እስከ ባሕላዊና ማኅበራዊ አደረጃጀቶች ድረስ ያሉ ሁሉ ግንባር ቀደምና ንቁ የተሳትፎ እንቅስቃሴ ማድረግ ይጠበቅባቸዋል፡፡ ነገር ግን ነገ ሳይሆን ዛሬ ከዛሬም አሁን፡፡

ዕድሉ ያላቸው አጋጣሚዎች የሚፈቅዱላቸው የግብረገባዊ እሴት አቀንቃኝ (moralist) የሆኑ ዜጎች ሁሉ እዚህ ጽሑፍ ውስጥ ለምዕራባዊያን መንግሥታት የቀረቡትን የመከራከሪያ ነጥቦች(arguments) እንዲደርሳቸው በፈለጓቸው መንግሥታት ቋንቋዎች በመተርጎም ለእነኝህ ተሳስተው ለማሳሳት ለሚጣጣሩት መንግሥታትና የብዙኃን መገናኛዎቻቸውም ለማድረስ የሚፈልጉ ቢኖሩ በእጅጉ ይበረታታሉ፡፡

[email protected]

ለዚህ መንግሥት ታላቅ ክብር አለኝ — ሻለቃ ሃይሌ ገ/ሥላሴ

Posted on

By Goolgule.com

July 24, 2013

haile-gebreselasse

 

የዛሬ 10 ወር የሻለቃ ሃይሌ ገ/ሥላሴ ወደ ፖለቲካ የመምጣት ሁኔታን አስመልክቶ ጎልጉል የድረገጽ ጋዜጣ ሃተታ አቅርቦ ነበር፡፡ (እዚህ ላይ ይመልከቱት) ሰሞኑን አትሌቱ ወደ ፖለቲካው የመግባት ፍላጎቱንና “በምርጫ” ለመወዳደር መፈለጉ ብዙ እየተባለበት ይገኛል፡፡ ከዚህ አንጻር አሁን ላለው ሁኔታ ግንዛቤ ይሰጣል በማለት ከዚህ በፊት ያቀረብነውን ሃተታ በድጋሚ አትመነዋል፡፡


“ለኢትዮጵያ የጥምር መንግስት ያስፈልጋታል” በማለት በ1997 ምርጫ አጥብቆ ሲከራከር የነበረውና በአሁኑ ወቅት በከፍተኛ ደረጃ ኢንቨስትመንት ውስጥ የገባው ሻለቃ ሃይሌ ገብረስላሴ በኢትዮጵያ ቀደም ሲል ከነበሩት መንግስታትና ትውልዶች ይልቅ አሁን ላለው ትውልድ ከበሬታ እንዳለው በመግለጽ አስተያየቱን ሰነዘረ። የክብር ሪኮርዶቹን በሙሉ ለቀነኒሳ ያስረከበው ሃይሌ በእጁ የሚገኘውን ብቸኛ ሃብቱን (የህዝብ ክብር) እያሟጠጠ መሆኑ እየተገለጸ ነው።

ሃይሌ ይህንን የተናገረው መስከረም 12 ቀን 2004 ዓ ም ከተለያዩ አስተያየት ሰጪዎች ጋር በመንግስት ቴሌቪዥን (ኢቲቪ) አስተያየት በሰጠበት ወቅት ነበር። የቀድሞውን ስርዓትና ትውልድ “ድንጋይ ዳቦ በነበረበት፣ ፍራፍሬ ከጫካ ያለምንም ድካም ከሚሰበሰብበት” ዘመን ጋር ያወዳደረው ሃይሌ፣ “የአሁኑ ትውልድ” በማለት ያሞካሸውን ስርዓት ከተፈጥሮ ጋር ጦርነት በማካሄድ ለውጥ ማስመዝገበ መቻላቸውን አስምሮበታል።

“የባለ ራዕዩ መሪ” አቶ መለስ ገድል ለመዘከር በተዘጋጀ ቅንብር ላይ  በተደጋጋሚ አስተያየት ሲሰጥ የታየው ሃይሌ “አሁን የት ነው ያለነው?” በማለት ጠይቆ “አሜሪካ ኤምባሲ ቪዛ ለማግኘት ነው የምንጋፋው? አውሮፓ ሄደን እዛው ለመቅረት ነው…” በማለት ስደትን መርጠው ከአገራቸው የሚወጡትን ሸርድዶ አልፏል። አሁን ባለው የኢትዮጵያ ወቅታዊ ሁኔታ ለስደት የሚዳርግ ጉዳይ የለም ወደ ማለት አዝምሞ ተናግሯል። ሃይሌ ይህን ይበል እንጂ በተቃራኒው እስረኞች እንዲፈቱና የፖለቲካ እርቅ እንዲሰፍን እሰራለሁ ከሚሉት ፕሮፌሰር ይስሃቅ ጋር በሽምግልና እያገለገለ መሆኑ በአገሪቱ ውስጥ የሚታው እስርና እንግልት ከፍተኛ ደረጃ ላይ መድረሱን የሚጠቅሱ አስተያየት ሰጪዎች የሃይሌን አስተያየት “ለንብረት ዋስትና የሚከፈል የንግግር ቫት” በማለት አጣጥለውታል።

ከኤርትራ ጋር ከተደረገው በቀር በኢትዮጵያ ይህ ነው የሚባል ጦርነት እንዳልተካሔደ ኢህአዴግን የሰላም አባት አስመስሎ ሃይሌ አመልክቷል። በዚሁም ምክንያት ቀደም ሲል ለጦርነት ይውል የነበረው የአገሪቱ በጀት ሙሉ በሙሉ ወደ ልማት ዞሯል ብሏል። የኢህአዴግ ተወካይ መስሎ አስተያየት የሰጠው ሃይሌ “ይህ አሁን የታየው ለውጥ በአስርና አስራ አንድ ዓመት ውስጥ የታየ ነው። አሁን ባለው አካሄድ ከአስር ዓመት በኋላ እንደርሳለን?” ሲል የራሱን ትንቢት አስቀምጧል።

ተቆራርጦ በሚቀርበው አስተያየት እነ ፕሮፌሰር እንድሪያስን በማጀብ ሃይሌ  በመዝገበ ቃላት ላይ ኢትዮጵያን “ረሃብ” በማለት የሚተረጉማት ቃል እንደሚቀየር በልበ ሙሉነት ተናግሯል። “ከሃያ ዓመት በኋላ” አለ ሃይሌ “በመዝገበ ቃላት ላይ የኢትዮጵያ ውርስ ትርጉም ሃብታም በሚል ይቀየራል” ብሏል።

“ድሮ ትረዱን ነበር፤ እናመሰግናለን። አሁን ደግሞ እንረዳችሀዋለን እንላቸዋለን” ሲል አውሮፓና አሜሪካን የመሳሰሉ ታላላቅ አገሮች የኢትዮጵያን እጅ እንደሚናፍቁ ሃይሌ ከምኞት ባለፈ ስሜት ውስጥ ሆኖ ተናግሯል። አገሪቱን ለሃያ አንድ ዓመታት ሲመሩ የነበሩት አቶ መለስ ባልገለጹበት ሁኔታ ሃይሌ ከአስር እስከ ሃያ ዓመት ኢትዮጵያ ሃብታም አገር እንደምትሆን መናገሩ ከምን የመነጨ እንደሆነ ሊገባቸው እንዳልቻለ ብዙዎች እየገለጹ ነው።

“ሙስና ከፍተኛ ደረጃ ደርሷል” ሲል ኢህአዴግን የመከረው ሃይሌ የበታች ባለስልጣናት መንግስትን እንዳያሰድቡ መክሯል። “መንግስት ይህንን አድርጉ ላይል ይችላል” የሚለው ሃይሌ የበታች ባለስልጣኖች የሚፈጽሙት ሙስና “መንግስትን ያስወቅሰዋል” በሚል ተቆርቋሪነቱን በይፋ አስታውቋል። ዋናዎቹን የሙስና ተዋናዮች ነጻ በማውጣት የታች ባለስልጣኖችን “እያንገዋለለ” አሳጥቷቸዋል።

“… ለህሊናቸው ሲሉ እንደ መንግስት በማሰብ መስራት አለባቸው” ሲል ትዕዛዝ አዘል ምክርና ማሳሰቢያ ለበታች ባለስልጣናት ያስተላለፈው ሃይሌ የአስተያየቱ መነሻ ከኢህአዴግ ጋር የፈጠረው ዝምድና ውጤት እንደሆነ እየተነገረ ነው። አንድ አስተያየት ሰጪ “ሃይሌ ሃብቱ እየበዛ ሲሄድና የተበደረው ገንዘብ ሲጨምር ኢህአዴግን ወክሎ መናገር ጀመረ” ብለዋል።

አትሌቶችን ሰብስቦ የአቶ መለሰን ሃዘን ሳግ በያዘው ድምጽ እያለቀሰ የገለጸው ሃይሌ ነፍሳቸውን ይማረውና በአቶ መለስ አይወደድም ነበር። በህይወት እያሉም በተደጋጋሚ ያናንቁት ነበር። ሃይሌን እንደሚያደንቁት ተጠይቀው አርቲስት ቻቺን በማሞገስ ጭራሹኑ እንደማያወቁት ዘለውት አልፈውት ነበር። ኢህአዴግ በተለይም ህወሃት ለሃይሌ ቁብ እንደሌላቸው የሚያውቀው ሃይሌ ከአንድ ማስታወቂያ ሰራተኛ ልቆ በፕሮፓጋንዳ ተግባር ላይ መሰማራቱ በቅርብ ጓደኞቹና በአድናቂዎቹ ዘንድ መነጋገሪያ አድርጎታል።

በአዳማው የኢህአዴግ ጉባኤ ላይ በመገኘት ውድ ሽልማቱን ለሟቹ ጠቅላይ ሚኒስትር በማበርከት የመንግስት ቴሌቪዥን ላይ የታየው ሃይሌ፤ በዚያው ጉባኤ ላይ አቶ መለስንና ኢህአዴግን ማሞገሱ በወቅቱ በርካታ አስተያየት እንዲሰነዘርበት ምክንያት መሆኑ አይዘነጋም። የጎልጉል የአዲስ አበባ መረጃ አቀባይ ያነጋገራቸው እንዳሉት ሃይሌ ወደ ፖለቲካው መንደር በፍጥነት እየተንደረደረ መሆኑን በማስረዳት የሚያውቁትንም ተናግረዋል።

ጣና ሃይቅ ዳርቻ ከልማት ባንክ በአርባ ሚሊዮን ብር የገዛውን ሆቴል ከሁለት ወር በኋላ ሼኽ መሃመድ አላሙዲ በትዕዛዝ እንደነጠቁት በታላቅ ቅሬታ ለህዝብ አስታውቆ የነበረው ሃይሌ የባህር ዳርን ቤተ መንግስት የመጠቅለል ታላቅ ፍላጎት እንዳለው ነው የቅርብ ወዳጁ ለመረጃ አቀባያችን የተናገሩት።

በኦሜድላ ስፖርት ክለብ ውስጥ ሰራተኛ የነበሩትና ለደህንነታቸው ሲሉ ስማቸው እንዳይጠቀስ የጠየቁ የሃይሌ ቅርብ ሰው “ሃይሌ ቤተመንግስትን ይወዳል። ኢትዮጵያንም የመምራት ህልም አለው” በማለት ጭራሽ ተሰምቶ በማያውቀው ጉዳይ አስተያየታቸውን ይጀምራሉ።

የአማራ ክልል መንግስት ለሲድኒ ኦሊምፒክ ጀግኖች ግብዣ ባደረገበት ወቅት የባህር ዳር ቤተ መንግስት ጎብኝተው እንደነበር አስተያየት ሰጪው ያስታውሳሉ። ሃይሌ የጃንሆይን መኝታ ክፍል ከተመለከተ በኋላ አሰበ። ከአፍታ በኋላ አልጋቸው ላይ ተቀመጠ። አልጋውን ወደ ላይ ወደታች ካወዛወዘው በኋላ “… ይህንን ቤተ መንግስት…” በማለት እንደሚኖርበት መዛቱን አስታውሰው ተናግረዋል።

ሃይሌ ዝም ብሎ እንደማይናገር ያወሱት እኚሁ በቅርብ የሚያውቁት ሰው ሃይሌ ይህንኑ ህልሙን ተግባራዊ ለማድረግ ዘመቻ የጀመረ እንደሚመስላቸው አስታውቀዋል። በቀጣዩ 2005 ምርጫ ሃይሌ እንደሚሳተፍ በርግጠኛነት ተናግረዋል። ሃይሌ ሁለት ጊዜ በግል ፓርላማ ለመግባት እንደሚወዳደር ካስታወቀ በኋላ ባልታወቀ ምክንያት ራሱን ከምርጫ ዘመቻ ማግለሉን መግለጹ ይታዋሳል።

ሃይሌ ፖለቲከኛ የመሆን የኖረ ህልም እንዳለው ያወሱት ባልደረባው ከተናገሩት በተቃራኒ ሃይሌ የፈለገውን መሆንና ማድረግ የግል ውሳኔው እንደሆነ የሚከራከሩለት አልጠፉም። ሃይሌ ሃብት አለው፣ ከፍተኛ ዝና ገንብቷል። ኢትዮጵያዊያን የማይረዱት እውቅናና ክብር በውጪው ዓለም እንዳለው የሚገልጹት ተከራካሪዎች “አንድ ሰው በተናገረ ቁጥር ለንግግሩ ቀንድና ጭራ መቀጠል ነውር ነው። ሰዎች የመሰላቸውን እንዳይናገሩም የሚገድብ ክፉ ልምድ ነው” ባይ ናቸው። “አያይዘውም ሃይሌ የኢህአዴግ አባል ቢሆን እንኳ አስገራሚ አይሆንም” በማለት ጠርዝ ደርሰው ይሟገታሉ።

በርካታ አትሌቶች የኦህዴድ አባላት እንደሆኑ የሚጠቁሙት እነዚህ የሃይሌ ተከራካሪዎች “ሃይሌ ኢህአዴግን ቢቀላቀል መነጋገሪያ የሚሆነው ጉዳይ ብአዴን ወይስ ኦህዴድ ይሆናል የሚለው ነው” ብለዋል። አርሲ የተወለደው ሃይሌ በሩጫ ከተሳካለት በኋላ በተለያዩ ጉዳዮችና መጠነኛ ግንባታ ወደ ባህር ዳር መጠጋጋቱ በትውልድ አካባቢው ተወላጆች ቅሬታ እንዳስነሳበት በተለያዩ ጊዚያቶች መዘገቡ የሚታወስ ነው።

ጴጥሮስ ያቺን ቃል!

Posted on

By Goolgule.com

July 30, 2013

ፋሺስቶች ያገራችንን አርበኞች ሽፍታ ቢሏቸው እውነት እንዳይመስላችሁ፡፡ ሸፍታ ማለት ያለ አገሩ መጥቶ የሰውን አገር የሚወር ይህ በመካከላችሁ መጥቶ የቆመ አረመኔው የኢጣሊያ ፋሺስት ነው፡፡ የኢትዮጵያ ሕዝብ ለእርሱ እንዳይገዛ ውጉዝ ነው፡፡ የኢትዮጵያ መሬት እንዳትቀበለው የተገዘተች ትሁን፡፡” አቡነ ጴጥሮስ፡፡

Abune Petros hawult

 

ዛሬ ሐምሌ 22 ቀን ጀግናው ሰማዕት አቡነ ጴጥሮስ በግፍ የተገደሉበት ቀን ነው፡፡ እኒህ ታላቅ አባት ለሰማዕትነት ያበቃቸው ዋናው ምክንያት በወቅቱ ለተጠየቁት ቀላል ለሚመስል ጥያቄ “ቃሌን አልክድም” ብለው በመቆማቸው ነበር፡፡

ፋሺስት ኢጣሊያ አገራችንን ወርሮ ሕዝቡን ባስጨነቀ ጊዜ አቡነ ጴጥሮስ ከአርበኛው ጋር በመቆም የጣሊያንን ሠራዊት በድፍረት ሲቃወሙና አርበኛውንም ሲደግፉ ቆይተዋል፡፡ ሆኖም ከጊዜያት በኋላ በፋሺስቶች ቁጥጥር ሥር ከዋሉ በኋላ ጣሊያኖች ራሳቸው በሰየሟቸው ዳኞች ፊት አቡኑን ለፍርድ በማቅረብ ከላይ ሲታይ በጣም ቀላል የሚመስል ጥያቄ ያቀርቡላቸዋል፡፡ የጥያቄው ዓላማ አቡኑን የጣሊያን ተገዢ ለማድረግ ብቻ ሳይሆን በወቅቱ የነበረውን ሕዝባዊ ዓመጽ ለማብረድ ቢቻልም ደግሞ የብዙሃኑን ድጋፍ ለማግኘት የታሰበበት ነበር፡፡

ስለዚህም የግራዚያኒ ዳኞች አቡነ ጴጥሮስን ለፍርድ ባቀረቧቸው ጊዜ የጠየቋቸው “ሊቀጳጳሱ አቡነ ቄርሎስ እንዲሁም ሌሎች የጣሊያንን የበላይነት ተቀብለዋል፤ እርስዎም እንዲሁ ተቀብለው ሌሎችም እንዲቀበሉ ቢያደርጉ ይሻላል፤ ብቻዎን ማመጽ ምንም አይሰራልዎትም፤ ይህንን ቢያደርጉ ምን ይመስልዎታል …” የሚል እንድምታ ነበረው፡፡ … አቡኑም “ከመሞት መሰንበት” በማለት የቀረበላቸውን ምክር አዘል አስተያየት መቀበል አላቃታቸውም፡፡ ሆኖም ለእምነታቸውና ለሕዝባቸው የገቡትን ቃል ከሚክዱ ሞትን እንደሚመርጡ በድፍረት ለዳኞቹ መለሱላቸው፤ እንዲህም አሉ፤

“አቡነ ቄርሎስ ግብጻዊ ናቸው፤ ስለኢትዮጵያና ኢትዮጵያዊያን የሚገዳቸው ነገር የለም፡፡ እኔ ግን ኢትዮጵያዊ ነኝ … ስለ አገሬና ስለ ቤተክርስቲያኔ እቆረቆራለሁ … እኔን ለመግደል እንደወሰናችሁ አውቃለሁ፡፡ በእኔ ላይ የፈለጋችሁትን አድርጉ” የሚል ነበር፡፡ (ጳውሎስ ኞኞ “የኢትዮጵያና የኢጣሊያ ጦርነት” አ.አ. 1980፤ ገጽ 157)

ረቡዕ ሐምሌ 22 ቀን 1928ዓም (July 29, 1936) አቡነ ጴጥሮስ ከፊት ለፊታቸው የተደገነውን የጣሊያንን መትረየስ ሳይፈሩ ከመገደላቸው ከጥቂት ደቂቃዎች በፊት የሚከተለውን በመናገር የመጨረሻ ቃላቸውን ሰጡ፡፡

“ፋሺስቶች ያገራችንን አርበኞች ሽፍታ ቢሏቸው እውነት እንዳይመስላችሁ፡፡ ሽፍታ ማለት ያለ አገሩ መጥቶ የሰውን አገር የሚወር ይህ በመካከላችሁ መጥቶ የቆመ አረመኔው የኢጣሊያ ፋሺስት ነው፡፡ የኢትዮጵያ ሕዝብ ለእርሱ እንዳይገዛ ውጉዝ ነው፡፡ የኢትዮጵያ መሬት እንዳትቀበለው የተገዘተች ትሁን፡፡” (ዝ.ከ.፤ ገጽ 157)

አቡነ ጴጥሮስ ይህንን ከተናገሩ በኋላ የፋሺስት የጦር መኮንኖችና ጄኔራሎች በተሰበሰቡበት አደባባይ የተሰማው የማያቋርጥ የጥይት እሩምታ ነበር፡፡ በእጃቸው ከያዙት መስቀል በቀር “መሣሪያ” በእጃቸው ያልነበራቸው የሃይማኖት አባት የተናገሩት ቃልና ያደረጉት ቆራጥ ውሳኔ የግራዚያኒን ጦር ወኔ ሰለበው፡፡ ለአቡኑ አንድ ጥይት አልበቃ ብሏቸው የመትረየስ እሩምታ ተኩስ በመልቀቅ በግፍ ረሸኗቸው፡፡

abune_petros removed

የአቡነ ጴጥሮስ ሃውልት ሲነሳ (ፎቶ Fortune)

ፍርሃት ለአንድ ሰው መትረየስ ያስተኩሳል፤ ለአይጥ ታንክ ያሰልፋል፤ “ለቄጠማ ሰይፍ ያስመዝዛል”፤ የመናገርና የመጻፍ መብቴ ይከበር ለሚል የጸረ አሸባሪ ሕግ ያስወጣል፤ ሰላማዊውን ሰው “አሸባሪ” ያስብላል፡፡ ፍርሃት ያስደነግጣል፤ ያስፈራል፤ ያንቀጠቅጣል፤ ያሸብራል፡፡ ፈሪ የደፋሩ ድፍረት ያስደንቀዋል፤ ድፍረቱን ይመኛል፤ ከዚያ ለመውጣት ግን ራሱ ፍርሃት አንቆ ይይዘዋል፤ ፍርሃት ራሱ ፈሪውን ያስፈራዋል፤ “አልገዛም፤ ቃሌን አልለውጥም” የሚለው የደፋሩ ውሳኔና ቆራጥነት እጅግ ስለሚያሸብረው ራሱ ተሸብሮ ሽብር ይነዛል፤ ያስራል፤ ያሰቃያል፤ ይገድላል፡፡ አልበቃ ሲለው ሃውልት ያስፈርሳል፡፡ ግን አይረካም፤ ምክንያቱም ፍርሃት ሳይሆን ነጻነት ነው ርካታን የሚሰጠው፡፡ ስለዚህ እንደፈራ ኖሮ እንደፈራ ይሞታል፤ ቃሉን የሚጠብቀው ግን በነጻነት ኖሮ በነጻነት ይሞታል፤ ሞቶም ግን በቃሉ ምክንያት ይታወሳል፡፡ የጴጥሮስ ቃል መቼም አይሞትም!!

(ይህ ጽሁፍ ከዚህ በፊት በተመሳሳይ ርዕስ አቶ መክብብ ማሞ ከጻፉት ጦማር ላይ በሰጡን ፈቃድ ለወቅቱ በሚመች መልኩ የቀረበ ነው፤ ለጸሐፊው ምስጋናችን ይድረሳቸው፤ ፎቶ wikimapia)

Pentagon to Ethiopians: your suffering is not important to us

Deputy Defense Secretary Ash Carter Discusses Security Partnership With Leaders in Ethiopia

By Cheryl Pellerin | American Forces Press Service

ADDIS ABABA, Ethiopia, July 25, 2013 – Deputy Defense Secretary Ash Carter met with senior government and military leaders here to discuss the U.S.-Ethiopia security partnership and shared interests in East African security challenges, Pentagon Press Secretary George Little said today in a statement.

 

You do our bidding in the region and we won't mention your tortures & killings
You do our bidding in the region and we won’t mention your tortures and murders.  We got a deal!

Deputy Defense Secretary Ash Carter meets with Gen. Samora Yenus, chief of staff for Ethiopia’s defense forces, at the Ethiopian National Defense Force headquarters in Addis Ababa, Ethiopia, July 24, 2013. DOD photo by Marine Corps Sgt. Aaron Hostutler

Carter’s July 23-24 visit to this Horn of Africa country was the final leg of a three-country trip that began in Israel and included a stop in Uganda.

The deputy secretary is the highest-ranking Defense Department official to visit Ethiopia in more than a decade, Little said.

“My visit here to Addis represents not only the increasing importance we place on our partnership with Ethiopia, but the importance we place on the role of the African Union also in addressing Africa’s security challenges, be it Somalia, Mali, the troubled Sudans, or the Central African Republic,” Carter said after a meeting last night with Prime Minister Hailemariam Desalegn.

Carter characterized the U.S.-Ethiopia partnership as an important bilateral relationship and expressed gratitude to Hailemariam for the critical role Ethiopia has played in addressing regional challenges in Somalia and the Sudans.

“Ethiopia and the United States have shared interests in these countries and we continue to explore additional ways that we can work together to tackle East Africa’s security challenges,” the deputy secretary said.

“I’d like to note that my government recognizes Africa’s strategic importance,” he added, “and we at the Department of Defense recognize its strategic importance today and [for] the future.”

Carter and Hailemariam also discussed next steps in response to recent events in South Sudan and exchanged views on the African Peace and Security Architecture, maritime security, and conflicts in Somalia, Mali, the Central African Republic and Africa’s Great Lakes region. The African Peace and Security Architecture is an ongoing Africa-AU framework for crisis management on the African continent.

A senior defense official said that Ethiopia is not a formal partner in the African Union peacekeeping mission in Somalia, called AMISOM, it has forces in Somalia and was the first of Somalia’s neighbors to respond against al-Shabaab, even before the African Union pulled together what now is AMISOM. Al-Shabaab is an al-Qaida-linked militant group and U.S.-designated foreign terrorist organization fighting to create a fundamentalist Islamic state in Somalia.

“The Ethiopians are the No. 1 peacekeeping contributor in Africa at this point in terms of number of forces,” the official added. “They have substantial forces involved in South Sudan and in Sudan, and they’ve been involved diplomatically there as well.”

Carter also met with Chief of the Ethiopian National Defense Forces Gen. Samora Yenus to discuss the critical role Ethiopia has played in stabilizing Somalia and providing peacekeepers along the border between Sudan and South Sudan.

While in Addis Ababa, home of the African Union headquarters, the deputy secretary met with Erastus Mwencha, deputy chairperson of the African Union Commission, the most senior DOD leader ever to visit the AU. The African Union, made up of 54 African states, this year celebrated the 50th anniversary of its original Organization of African Unity. The AU took the place of the OAU nearly a decade ago, and one of its objectives is to promote peace, security and stability on the continent.

At the AU, Carter thanked Mwencha for the African Union’s leadership in tackling Africa’s security challenges.

The deputy secretary also met with alumni from the Africa Center for Strategic Studies in Addis, founded in 1999 and one of five DOD regional centers.

The ACSS is an agency within DOD that serves as a link between military and civilians involved in the security sector from across Africa, Europe and the United States, according to center literature. The goal is to bring people together to maintain a global network of professionals with a shared commitment to addressing security-related challenges facing Africa.

At a breakfast yesterday morning, Carter met with ACSS alumni from across the continent who offered their perspectives on Africa’s progress in addressing its security and development challenges.

“My job in the Department of Defense is to let people have the basic security that allows everything else in life to be possible — economic development, political development, personal development, community development and everything else,” he told the alumni.

None of that is possible, he said, unless people can wake up every morning and go to work and take their children to school and do all kinds of everyday activities in a safe environment. A few places in the world are blessed with such security, and after a while begin to take it for granted, he added, and people who don’t have it think of nothing else.

“So our job in part is to provide that security. Here in Africa, there are so many sources of insecurity and certainly the United States military is not the answer to them,” Carter said. “We try to make contributions where we can, where you teach us that would be a useful thing to do, and I’m very open to that.

“We in the United States are increasingly turning our thoughts to Africa,” he continued, “because we recognize that this is one of the places that is going to determine its future and our future by trade and culture and many other things.”

Letter From Ethiopia’s Gulag: New York Times features Eskinder Nega

By Eskinder Nega | The New York Times

July 24, 2013

ADDIS ABABA, Ethiopia — I AM jailed, with around 200 other inmates, in a wide hall that looks like a warehouse. For all of us, there are only three toilets. Most of the inmates sleep on the floor, which has never been swept. About 1,000 prisoners share the small open space here at Kaliti Prison. One can guess our fate if a communicable disease breaks out.

I was arrested in September 2011 and detained for nine months before I was found guilty in June 2012 under Ethiopia’s overly broad Anti-Terrorism Proclamation, which ostensibly covers the “planning, preparation, conspiracy, incitement and attempt” of terrorist acts. In reality, the law has been used as a pretext to detain journalists who criticize the government. Last July, I was sentenced to 18 years in prison.

I’ve never conspired to overthrow the government; all I did was report on the Arab Spring and suggest that something similar might happen in Ethiopia if the authoritarian regime didn’t reform. The state’s main evidence against me was a YouTube video of me, saying this at a public meeting. I also dared to question the government’s ludicrous claim that jailed journalists were terrorists.

Under the previous regime of Prime Minister Meles Zenawi, I was detained. So was my wife, Serkalem Fasil. She gave birth to our son in prison in 2005. (She was released in 2007.) Our newspapers were shut down under laws that claim to fight terrorism but really just muzzle the press.

We need the United States to speak out. In the long march of history, at least two poles of attraction and antagonism have been the norm in world politics. Rarely has only one nation carried the burden of leadership. The unipolar world of the 21st century, dominated for the past two decades by the United States, is a historical anomaly. And given America’s role, it bears a responsibility to defend democracy and speak out against those nations that trample it.

I distinctly remember the vivacious optimism that inundated the United States when the Soviet Union imploded in the early 1990s. This was not glee generated by the doom of an implacable enemy, but thrill germinated by the real possibilities that the future held for freedom.

And nothing encapsulated the spirit of the times better than the idea of “no democracy, no aid.” Democracy would no longer be the esoteric virtue of Westerners but the ubiquitous expression of our common humanity.

But sadly America’s actions have fallen far short of its words. Suspending aid, as many diplomats are apt to point out, is no panacea for all the ills of the world. Nor are sanctions. But that’s a poor excuse for the cynicism that dominates conventional foreign policy. There is space for transformative vision in diplomacy.

Sanctions tipped the balance against apartheid in South Africa, minority rule in Zimbabwe, and military dictatorship in Myanmar. Sanctions also buttressed peaceful transitions in these countries. Without the hope of peaceful resolution embedded in the sanctions, a descent to violence would have been inevitable.

Now that large swaths of Africa have become safely democratic, ancient and fragile Ethiopia, where a precarious dictatorship holds sway, is dangerously out of sync with the times.

In May, America’s secretary of state, John Kerry, visited Ethiopia and lauded the country’s economic growth. His words showed how little attention he paid to reality. The State Department’s annual report on human-rights conditions has been critical of Ethiopia’s government since 2005. I’d like to think that report represents the real stance of America’s government, rather than Mr. Kerry’s praise for our authoritarian leaders.

Not much has changed since our last dictator, Mr. Meles, died last August. There have been no major policy changes. The draconian press and antiterrorism laws are still there. There has been no improvement when it comes to press freedom.

With a population fast approaching 100 million, Ethiopia, unlike Somalia, is simply too big to ignore or contain with America’s regional proxies.

As Ethiopia goes, so goes the whole Horn of Africa — a region where instability can have major security and humanitarian implications for the United States and Europe. Al Qaeda has a presence here, and hundreds of millions of aid dollars flow into the region while millions of emigrants flow out.

In other words, Ethiopia must not be allowed to implode. And it would be irresponsible for the world’s lone superpower to stand by and do nothing.

It is time for the United States to live up to its historical pledge by taking action against Ethiopia, whose reckless government has, since 2005, been the world’s star backslider on democracy.

I propose that the United States impose economic sanctions on Ethiopia (while continuing to extend humanitarian aid without precondition) and impose travel bans on Ethiopian officials implicated in human rights violations.

Tyranny is increasingly unsustainable in this post-cold-war era. It is doomed to failure. But it must be prodded to exit the stage with a whimper — not the bang that extremists long for.

I am confident that America will eventually do the right thing. After all, the new century is the age of democracy primarily because of the United States.

Here in the Ethiopian gulag, this alone is reason enough to pay homage to the land of the brave.

Eskinder Nega, an Ethiopian journalist and the recipient of the 2012 PEN/Barbara Goldsmith Freedom to Write Award, has been imprisoned since September 2011.