ABC News is reporting that a man with uniquely Ethiopian name, Yonathan Melaku, was arrested Friday morning near the Pentagon carrying what are thought to be bomb making items. There are two possibilities: 1) the guy is mentally sick, or 2) it is the work of the desperate Woyanne junta in Ethiopia that is trying to cause problem for Ethiopians in North America. Woyanne is known for planting bombs in public places and blame it on opposition groups. Read the report below.
ARLINGTON, Virginia (KABC) — A man carrying suspected bomb making materials and pro-al Qaeda literature in a backpack was arrested near the Pentagon on Friday morning.
Officials said they noticed the man, identified by ABC News as 22-year-old Yonathan Melaku of Alexandria, in Arlington National Cemetery after it was closed. They took him into custody and interviewed him.
The questioning led authorities to search for a red 2011 Nissan, which was located in bushes near the Pentagon’s north parking lot. Nothing suspicious was found in the car.
ABC News reports that Melaku’s backpack contained what officials believe is {www:ammonium nitrate}. The items in the backpack were described as “inert,” but were still being tested.
The backpack also reportedly contained notes that mention al Qaeda and the Taliban.
Brenda Heck, special agent in charge of counterterrorism for the FBI, said authorities believe Melaku acted alone. He was arrested and jailed earlier this month for tampering with vehicles in Leesburg.
New York City Police Commissioner Ray Kelly said during a news conference that Melaku is a naturalized citizen and lance corporal in the Marine Corps Reserve, 4th engineer battallion out of Baltimore, Md.
No charges have been filed yet against Melaku in the latest incident.
Nearby roads were shut down for the ongoing investigation, which {www:snarl} Washington’s morning rush hour.
The Arlington National Cemetery was briefly closed during the investigation.
26 thoughts on “Ethiopian man arrested near Pentagon on suspicion of terrorism”
Yonathan Melaku?? … al-Qaeda ?? Terrorist??? I am LOL.
I will say this guy might have mentally unstable… a name Yonathan Melaku 22 years doesn’t look like one of the terrorist met the profile (don’t ask me how the terrorist look like if I knew how they look like I would make a million dollar:)) … I am just guessing. Hope he is not in this crazy business these days’ people easily judge you because someone looks like you did some crazy stuff or some one who comes from the same background do something stupid you are by default become one of him … especially a city like DC with a large Ethiopian community is not something I would like to see…
It is possible that Wayane agents infiltrate, initiate, agitate and play on the young man’s antipathies as to provoke him to play stupid and then turn around and inform the Us authorities for the sheer purpose of dividing and ruling nationally and internationally. The recent well organized Diaspora firm resistances against tyrant Meles taking over might have also provoked Wayane creativity and placement of such suspicious phenomena where it really does not belong and does not at all fit. Domestically of course Wayane security agents have often times placed fake bombs and bombing efforts for the last 20 long years just to blame real and imagined opposition groups and go on the rampage of killings, jailing, expelling from homes, communities and country.
The whole issue may be a simple set up by Tyrant Zenawi’s agents, lobbyist as well as his land grabbing feudal neo cons ragtag new colonialists. MONEY TALKS!
That way, the cunning tyrant and his over payed cadres and lobbyists may try to manipulate American and world public opinion against the opposition and or segements of the opposition in order to amass huge amounts of material, financial and strategic supports in the face of the rising democratic change and the onslaught against tyranny and dictatorship. With Wayane tyrants in the vicinity one needs to sleep ONLY with one eye closed at a time. Hmmm…
What does this man story have to do with Ethiopan government, you bounch of Ethiopian review loosers? We will not know the full story until weeks, so hold on to your judgment and think clearly, whay would an Ethiopian Christian guy want to bomb soemthing and found bomb making stuff? It is unrelistic story, besides the guy is in US Marines serving the nation. Semetary haa, this is smearing and scapgoating. You might want to ask Brhanu Nega ginbot 7, Alshebab, Shabia supporters on this issue, they to blame for terror activities.
This is a joke and a big conspiracy too. The West, particularly UK and USA, were surprised by the wave that swept away their beloved dictators in Egypt and Tunisia. Now they are bent on stopping this wave of public uprising from spreading to other countries ruled by their beloved dictators. The desire for freedom and revolt is smoldering in people’s hearts waiting to explode one day and sweep the remaining dictators in Africa and the Middle East. So they are scrambling to avoid these revolts. One strategy was to sabotage the public uprising in Libya turning it into a bloodshed that scared the whole world. The Libya bloodshed has successfuly weakened the momentum of people’s desire for freedom and especially prolonged the life of the Yemeni’s dictator Abdulla Saleh and thwarted the revolt in Saudi Arabia and Bahrain. Last week an American guy deliberately spread a false information in his blog to weaken the power and credibility of the electronic media. It was a blow to the major instrument of people’s struggle, the social media. Therefore, this story can also be part of a plot to incriminate pro-democracy Ethiopians in the diaspora as potential terrorists thereby intimidating them inorder to ease the pressure on their beloved dictator in Ethiopia.
I think its time to change your strategy , its just not working…
you made an irresponsible and unprofessional statement in drawing conclusion from the arrest of Yonatan. The news about the arrest does not at all warrant to make the “two possibilities” you identified. It is a mere speculation uttered by a simple and ignorant person. You need yo have a detailed information before rushing to make such an ill-founded judgment. Woyane has established a good relationship with the US and does not at all engage in such activity, which will have a deblitating effect on it. There is no indication in the news that the guy is a lunatic. How could with a sound mind make such a baseless speculation? You are reporting news and why do you mix it with your prejuidice? One cannot understand why you try to relate the act with the regime in Ethiopia and mental health status of the guy.
Ayele
Woyane already said he is from Eritrea.One family land must end now.
ከቁርሾ ወደ ሥርየት ሰሞኑን በሀገራችን ታሪክ እምብዛም ከማይዘወተሩ ነገሮች አንዱ ተፈጽሟል፡፡ በሥልጣን ላይ ያለ መንግሥት ከእርሱ በፊት ለነበረ መንግሥት ባለ ሥልጣናት ምሕረት አድርጓል፡፡ሆ ብዬ እመጣለሁ ሆ ብዬ በድልመግደል ያባቴ ነው ጠላቴን ማደንእያለ ባደገ ማኅበረሰብ ውስጥ ጠላትን ገድሎ በመቃብሩ ላይ ቤተ መንግሥት መሥራት አስደናቂ አይደለም፡፡ ዝሆን መግደል፣ አንበሳ መግደል፣ ነብር መግደል እንጂ አንበሳ ማርባት፣ ዝሆን ማርባት እና ነብር ማርባት እንዲህ ባለው ማኅበረሰብ ውስጥ አልተለመዱም፡፡ እናም ነገ ልጆቻችን አንበሳ እና ነበር ለማየት ወደ አውሮፓ ፓርኮች መጓዝ ሳይኖርባቸው አይቀርም፡፡ ከለከሉ፡፡ ዐፄ ኃይለ ሥላሴ ኢያሱን ገድለው የት እንዳደረጓቸው ሳይታወቅ ቀረ፡፡ ባለወልድ ቤተ ክርሰቲያን ቆመው ማንንም ሳይፈሩ ይናገሩ የነበሩት አባ ጉኒና «ኢያሱን እንደጣልክ አንተም ትጣላለህ» እንዳሏቸው ዐፄ ኃይለ ሥላሴም በሰው እጅ ታንቀው እንደ ውሻ ተጥለው ቀሩ፡፡ ደርግም በተራው በዐፄ ኃይለ ሥላሴ መቃብር ላይ ቤተ መንግሥት ገንብቶ ተቀመጠ፡፡ አሥራ ሰባቱ ዓመት ሲያልፍ ደግሞ ኢሕአዴግ ገባና የደርግ ባለ ሥልጣናት ወደ ከርቸሌ ወርደው እነሆ ሃያኛ ዓመታቸውን ሊደፍኑ ነው፡፡ ማንበርከክ፣ መማረክ፣ መግደል፣ መምታት፣ መረሸን፣ ማሠር፣ መቅበር በታሪካችን ውስጥ ጉልሕ ሥፍራ ይዘው የኖሩ ናቸው፡፡ እንኳን ያለፉትን መንግሥታት ቀርቶ ከወንድሞቹ መካከል አንዱ ሲነግሥ ሌሎቹን ወኅኒ አስገብቶ መቆለፍ በየዜና መዋዕሎቻችን ሞልቶ የተረፈ ነው፡፡ አንዳንድ ጊዜ ከመንግሥታት ወደ መንግሥታት የሚደረገው የታሪክ ሽግግራችን ድልድዩ ያላማረ ከመሆኑ የተነሣ በወግ ለመተረክ እንኳን የሚከብድበት ጊዜ አለ፡፡ እንኳን በዓለማዊው ታሪካችን ቀርቶ በመንፈሳዊው ታሪካችን እንኳን በግልጽ የማናውቃቸው የመሻገርያ ዘመናት አሉ፡፡ ከአቡነ ቴዎፍሎስ ወደ አቡነ ተክለ ሃይማኖት ሽግግር የተደረገው እንዴት ነበር? ከአቡነ መርቆሬዎስ ወደ አቡነ ጳውሎስስ? ድንብዝብዝ ያለ ድልድይ ነው የሚታየው፡፡ትልቁ ራስ ዓሊ በጎንደር ሲገዙ፡፡ ከትግራዩ ደጃች ውቤ ጋር ይቀናቀኑ ነበር ይባላል፡፡ ታድያ አንድ ጊዜ ደጃዝማች ክተት ሠራዊት ብለው ወደ ደብረ ታቦር ይመጣሉ፡፡ በውጊያ ላይ የራስ ዓሊ ጦር እንደ መሸነፍ ሲል ጊዜ ራስ ዓሊ ጠፍተው ወሎ ገብተው ይደበቃሉ፡፡ ደጃች ውቤም ደብረ ታቦር ገብተው አዳራሽ ውስጥ ድግስ እያበሉ እያለ አንድ የተናደደ የራስ ዓሊ የጦር ሰው ያለውን ጦር አስተባብሮ አዳራሹን ይከብና ደጃች ውቤን ይማርካቸዋል፡፡ ታድያ በኋላ ያ የራስ ዓ ባለሟል ግዳይ ሊጥል ጌታውን ቢፈልግ ቢፈልግ ያጣቸዋል፡፡ በመጨረሻ ራስ ዓሊ ከወሎ ተፈልገው ይመጣሉ፡፡ ነገሩም በዕርቅ ያልቃል፡፡ሰንበትበት ብሎ አንድ የደብረ ታቦር ሰውና አንድ የጎጃም ሰው መንገድ ላይ ይገናኙና ይህንኑ ጉዳይ ያነሣሉ፡፡ ጎጃሜው ጎንደሬውን «አንተ የራስ ዓሊና የደጃች ውቤ ነገር እንዴት ሆነ» ይለዋል፡፡«ራስ ዓሊም ተሸንፈው ሸሹ፤ ደጃች ውቤም ተማረኩ» ይለዋል ጎንደሬው፡፡ጎጃሜውም ይገረምና «ኧረ እባክህ እስኪ በወግ በወግ አድርገህ ንገረኝ» ይለዋል፡፡«ሆ፣ እነርሱ ራሳቸው በወግ በወግ ያልሆኑትን እኔ እንዴት አድርጌ በወግ ልንገርህ» አለው ይባላል፡፡ ሲል የዐፄ ቴዎድሮስ ዜና መዋዕል ጸሐፊ ይተርካል፡፡ እንዲህ እንደ ራስ ዓሊ እና እንደ ደጃች ውቤ ጦርነት በወግ በወጉ ሆነው ያላለቁ፤ ለተራኪም ወግ የሌላቸው አያሌ የዘመን ምዕራፎች አሉን፡፡ ምን ተደርጎ ነበር? ማን ምን አደረገ? ለምን እንደዚያ ተደረገ? ጥፋተኛው ማን ነበር? ከዚያስ ምን እንማራለን? እንዳይደገም ምን እናድርግ? ሳንባባል ምዕራፎቹ ስለሚዘጉ በተመሳሳይ የስሕተት አዙሪት ውስጥ ደጋግመን እንወድቃለን፡፡የምኒሊክን ዘመን ብንወቅስም የምኒሊክን ስሕተት እንደግማለን፡፡ የዐፄ ኃይለ ሥላሴን ጥፋት ብናማርርም የዐፄ ኃይለ ሥላሴን ጥፋት በእጥፍ እንደግማለን፡፡ የደርግን ወንጀል ብንኮንንም የደርግን ወንጀል እንደግመዋለንለን፡፡ ለምን? ያለፈውን አጥርቶ በማየት፤ በመፈተሽ እና በማረም ለአሁኑ ስለማንነሳ፡፡ ማዳፈን እንጂ መተንተን፤ መቅበር እንጂ መግለጥ፤ ማሠር እና መግደል እንጂ ማረም ስለማንችልበት፡፡ለቀድሞ መንግሥት ባለ ሥልጣናት ምሕረት መደረግ ያለበት ንጹሐን ስለሆኑ አይደለም፡፡ በዚያ ዘመን የተሠራው ጥፋትም ለሀገሪቱ የሚጠቅማት ስለሆነም አይደለም፡፡ በወቅቱ የመከራው ገፈት ቀማሽ የሆኑት ወገኖቻችን ቁስላቸው ቁስላችን፤ ሕመማቸውም ሕመማችን ስላልሆነም አይደለም፡፡ ፍርድ ቤቱ የወሰነው ውሳኔ ትክክል ስላልሆነም አይደለም፡፡ የነዚያ መከራው የተፈጸመባቸውን ወገኖች ዕንባ፣ ኡኡታ እና ሰቆቃ ከንቱ ለማድረግም አይደለም፡፡ ፈጽሞ፤ ኧረ ፈጽሞ፡፡ ነገሩ ሌላ ነው፡፡ይህቺ ሀገር አዲስ የታሪክ መዝጊያ ያስፈልጋታል፡፡ እስካሁን ታሪኳን በማሠር፣ በመግደል እና በማሰደድ ዘግታለች፡፡ የዚህ ውጤቱ ደግሞ ቁርሾ እና ቂም መሆኑን እኛው ለእኛው ምስክር ነን፡፡ አሁን ግን አዲስ የታሪክ መዝጊያ ገጽ እየተዘጋጀ ነው፡፡ ይቅርታ፡፡ከስድሳ ስድስት በኋላ የተፈጠረው ታሪካችን መገዳደል፣ መተላለቅ፣ መረሻሸን፣ ቀይ እና ነጭ ሽብር፣ ስደት እና እንግልት፤ እሥር እና ግርፋት የሞላው ነው፡፡ የዚያ ታሪክ አንዱ ምእራፍ ኢሕአዴግ አዲስ አበባ ሲገባ ተጠናቀቀ፡፡ ነገር ግን የታሪኩ መጽሐፍ የመጨረሻ ገጹን አላገኘም፡፡ የዚያ ታሪክ የመጨረሻ ገጽ ሦስት አማራጮች ነበሩት፡፡ በመግደል፣ በማሠር፣ በይቅርታ፡፡ኢሕአዴግ የደርግን ባለ ሥልጣናት ሰብስቦ ደርግ በዐፄ ኃይለ ሥላሴ እና በባለ ሥልጣናቱ ላይ የወሰደውን ርምጃ አልወሰደባቸውም፡፡ ምክንያቱ ምንም ይሁን ምንም ይህ ያስመሰግናል፡፡ የፍርዱ ሂደት ቢረዝምም ቢያንስ ፍርድ ቤት የሚባለውን ወግ እንዲያዩ አድርጓል፡፡ የፍርዱ ውሳኔም እሥር እና ሞትን አምጥቷል፡፡ በዚህም ምክንያት የተወሰኑት እድሜ ልክ፣ ሌሎች የተወሰኑ ዓመታት፣ ጥቂቶቹ ደግሞ ሞት ተፈረደባቸው፡፡ ይህ ሁኔታ የዚያ ዘመን ታሪክ በእሥር እና በሞት እንዲጠናቀቅ ሊያደርግ ነበር፡፡ የታሪኩ የመጨረሻ ገጽ ከቀድሞ ታሪካችን የተለየ አልነበረም፡፡ ምንም ፍርድ እና ውሳኔ ቢኖረው ፍጻሜው ግን ሞት ሆነ፡፡ «አዘለም አንጠለጠለ ያው ተሸከመ ነው» አይደል የሚባለው፡፡ይህ ሁኔታ ሰዎቹን ያሸንፍ ይሆናል፤ ለዘመናት የተቆራኘንን አስተሳሰብ ግን አላሸነፈም፡፡ አሁንም ከመግደል እና ከማሠር አልወጣንምና፡፡ እነዚህ ሰዎች የሞት ቅጣቱ ተፈጽሞባቸው ይቀበራሉ፤ ወይንም የእሥር ጊዜያቸውን ጨርሰው ይወጣሉ፡፡ የሄድንበት የአስተሳሰብ ቁራኝነት ግን ከእኛው ጋር ይኖራል፡፡አሁን ግን መንግሥት ምሕረት አደረገ፡፡ እናም ያ አሳዛኝ ታሪካችን አስደሳች አፈጻጸም ገጠመው፡፡ የዚያ ታሪክ የመጨረሻው ገጽ ተቀየረ፡፡ ያቺ ገጽ «ምሕረት» ትላለች፡፡ ለትውልዱ አስደናቂ የሚሆነውም መጽሐፉ በዚህ መልኩ ሲጠናቀቅ ነበር፡፡ የነገው ትውልድ ያንን የሰቆቃ እና የመከራ ታሪክ ሲያነብብ ቆይቶ በመጽሐፉ የመጨረሻ ገጽ ሲደርስ «ይህ ትውልድ ግን ከእነርሱ የበለጠ የሞራል እና የአስተሳሰብ ልዕልና ስላለው ይቅርታ አደረገላቸው» ከሚለው ላይ ይደርሳል፡፡ ያን ጊዜ ልቡ በሐሴት ይሞላል፡፡ አንዳንድ ጊዜ ደግሞ ድል ምንድን ነው? ብለን እንድንጠይቅም ያደርገናል፡፡ እውነተኛ ድል ችግሩን ያመነጨውን ሥር መንቀል እንጂ ጉቶውን እየተው ቅርንጫፎቹን መመልመል አይደለም፡፡ ያ ሁሉ መጨፋጨፍ እና መገዳደል ለምን መጣ? ለምን አንድ ትውልድ አለቀ? ለምንስ የሀገሪቱ ልጆች እርስ በእርሳቸው ተገዳደሉ? በዓለም ላይ ከታዩት የሰቆቃ ዓይነቶች ሁሉም ለምን እኛ ሀገር ተፈጸሙ? ምክንያቱ አንድ ነው፡፡ ከጭካኔ ያለፈ የችግር መፍቻ መንገድ በማይታያቸው አካላት ምክንያት፡፡ ከመግደል ከማሠር እና ከማሰቃየት ውጭ ምንም ዓይነት የብርሃን መንገድ በማይታያቸው ሰዎች የተነሣ፡፡ እነዚህ አካላት ምን ያውቃሉ? መግደል፡፡ ምን ይረዳሉ? ማሠር፡፡ ምን ሠልጥነዋል? ሰቆቃ፡፡ ምን ተክነዋል? ግርፋት፡፡ ምን ዜማ ይወድዳሉ? ግደል ግደል አለኝ፡፡ ታድያ እነርሱ የሚያውቁትን እና የሠለጠኑበትን ነገር መልሶ በእነርሱው ላይ መፈጸም እንዴት ድል ሊሆን ይችላል? ሽንፈት እንጂ፡፡ ንፉግን በመንፈግ ሥጋውን እንጂ ኅሊናውን አናሸንፈውም፡፡ ገዳይን በመግደል ሥጋውን እንጂ ኅሊናውን አናሸንፈውም፡፡ ንፉግን በመለገሥ፣ ገዳይንም በማኖር ግን ኅሊናውን መርታት ይቻላል፡፡ በዘመነ መሳፍንት ጎንደር ጭልጋ ውስጥ ሁለት ባላባቶች ይጋጫሉ፡፡ አንደኛው በንዴት የአንደኛውን ልጅ ይገድልና ይሸፍታል፡፡ ያኛውም ዘመድ ወዳጁን አሰልፎ በረሃ ለበረሃ ሽፍታውን ያድናል፡፡ በመጨረሻ አንዲት ወዳጁ ቤት ማታ ማታ ብቅ እንደሚል ይደረስበትና እዚያው ከወዳጁ ጋር እንደ ተኛ ሽፍታው ይያዛል፡፡ልጁ የተገደለበት ባላባት ገበያ መሐል ያመጣውና ገዳዩን በሰባት ጥይት ደብድቦ ይገድለዋል፡፡ ታድያ ይህንን ያየ ጎንደሬ እንዲህ ብሎ ዘፈነ ይባላልጌቶችን ከጌቶች ያስበልጧል ወይ ይህም ነፍሰ ገዳይ ያም ነፍሰ ገዳይ ከማንኛውም ዓይነት ልዕልና የመንፈስ ልዕልና ይበልጣል፡፡ የመንፈስ ልዕልና ላቅ ያለ ልዕልና ነው፡፡ ይህ ልዕልና ደግሞ ጠላትን በማያውቀው ስልት በማሸነፍ የሚገኝ ልዕልና ነው፡፡ ሌባን በመስጠት፤ ለፍላፊን በዝምታ፤ ንፉግን በልግሥና፤ ክፉን በደግ፤ ጨለማን በብርሃን፤ ጭካኔን በርኅራኄ፤ ክፋትን በደግነት፡፡ አምባገነንነትን በዴሞክራሲ፤ ፍርደ ገምድልነትን በፍትሕ፤ ንቀትን በክብር ማሸነፍ ማለት ነው፡፡ በእኛው ታሪክ ውስጥ በዚያ ዘመን ተጠያቂ የነበሩት ሰዎች እነርሱ ያለ ፍርድ ቢገድሉም እነርሱ ግን ፍርድ ቤት ቀርበዋል፡፡ ይህ ድል ነው፡፡ ከምንም በላይ ደግሞ እነርሱ ሰዎችን ያለ ኃጢአታቸው ቢረሽኑም ለእነርሱ ግን ምሕረት ተደርጎላቸዋል፡፡ ይህ ደግሞ የማያውቁት አዲስ ትምህርት ነው፡፡ ምናልባት ይህ ምሕረት አካላቸውን ከወኅኒ ነጻ ያደርገው ይሆናል፡፡ ኅሊናቸውን ግን ከባድ ቅጣት ይቀጣዋል፡፡ ይቅርታ ምሕረት ብቻ አይደለም ቅጣትም ነው፡፡ ሟቹ የሮም ፖፕ ዳግማዊ ጆን ፖል የመግደል ሙከራ ያደረገባቸውን ሰው እሥር ቤት ድረስ ሄደው «ይቅር ብዬሃለሁ» ሲሉት «አሁን ገና ቀጡኝ» ነበር ያላቸው፡፡ የእርሳቸው ደግነት ኃጢአቱን ይበልጥ አጎላበት፡፡ የርሳቸው ብርሃንነት ጨለማነቱን አጋለጠው፡፡ የርሳቸው ደግነት ጭካኔውን ዕርቃኑን አስቀረበት፡፡ይቅር ማለታችን ከእነርሱ በላይ የሚጠቅመው እኛን ነው፡፡ በየትኛውም እምነት ከይቅርታ ጠያቂ ይልቅ ይቅር ባይ ሰማያዊ ዋጋ አለው፡፡ በድሎ ይቅርታ ከመጠየቅ በላይ ተበድሎ ይቅር ማለት ፈጣሪን መምሰል ነው፡፡ ይቅር ባዮች ለዚህች ሀገር ታሪክ ሥርየት እየሰጡት ነው፡፡ በዚህች ሀገር ታሪክ ውስጥ ሥርየት የሚያስፈልጋቸው ነገሮች አሉ፡፡ «ለዘኃለፈ ሥርየት ወለዘይመጽእ ዕቅበት» ይላሉ ካህናቱ፡፡ ላለፈው ሥርየት ለሚመጣው መጠበቅ ማለት ነው፡፡ ለሚመጣው መጠበቅ የሚቻለው ግን አስቀድሞ ላለፈው ሥርየት ሲኖር ነው፡፡ እናም እናንተ ይቅር ባይ ቤተሰቦች ሆይ፤ እንኳን ደስ ያላችሁ፡፡ ለዚህች ሀገር የቁርሾ ታሪክ ሥርየት አስገኝታችኋልና፡፡ እናንተ ይቅር ባይ ቤተሰቦች ሆይ ጀግኖች ናችሁ፤ የዚህችን አገር የደም ታሪክ በይቅርታ አድሳችሁላታልና፡፡ ክብር ለእናንተ ይሁን፡፡ለእሥረኞቹ እኮ ኢትዮጵያ ተለውጣለች፡፡ ከዛሬ ሃያ ዓመት በፊት ቀበሌ ነበረ አሁን የለም፡፡ ቀጣና ነበረ፡፡ አሁን የለም፡፡ ኢሠፓ ነበረ፡፡ አሁን የለም፡፡ አራት ኪሎ ተቀይሯል፡፡ ልደታ ተቀይሯል፡፡ መንገዶቹ ተቀይረዋል፡፡ ልጆቻቸው ወይ አድገዋል፤ ወይ አርጅተዋል፡፡ ትዳራቸው ተናግቷል፡፡ የመኖርያ ዐቅማቸው ተዳክሟል፡፡ እድሜያቸው አርጅቷል፡፡ ኮንዶሚኒየም፡፡ ቀለበት መንገድ፡፡ ፎረም፡፡ አነስተኛ እና ጥቃቅን፡፡ ሞባይል፡፡ ዲኤስ ቲቪ፤ ዓረብ ሳት፤ ክልል፤ የፌዴሬሽን ምክር ቤት፤ የግል ጋዜጣ፤ ኤፍ ኤም ሬዲዮ፤ የዘጠና ብር ሥጋ፤ የሰባ ብር ዘይት፤ የሃያ ብር ሽንኩርት፤ የስምንት ብር ለስላሳ፤ የአሥራ ሁለት ብር ቢራ፤ ኢሕአዴግ እና ተቃዋሚ ፓርቲ፤ ይህ ሁሉ እነርሱ ከታሠሩ በኋላ የመጣ ነው፡፡ የእሥር ቤቱን ኑሮማ ቢያንስ ላለፉት ሃያ ዓመታት ስለኖሩበት ለምደውት ይሆናል፡፡ ለእነርሱ እንግዳ የሚሆነውኮ የውጭው ዓለም ነው፡፡ እናም እኛ ይቅር በማለታችን የምናገኘውን ርካታ እና የሞራል ልዕልና ያህል እነርሱ አያገኙም፡፡ እኛ ይቅር በማለታችን ለትውልድ የምናተርፈውን የሞቀ የሥርየት ታሪክ ያህል እነርሱ ከእሥር ሲወጡ የሞቀ ኑሮ አያገኙም፡፡ ይልቅስ እነዚህ ሰዎች በቀረችው እድሜያቸው ቢነግሩን፤ ቢያስተምሩን፡፡ ለምን እንደዚያ ተደረገ? ዛሬ ሲያስቡት ምን ይሰማቸዋል? ያልሰማናቸው እና የማናውቃቸው ምሥጢሮች አሉ፡፡ ቢነግሩን፡፡ እንደ በዓሉ ግርማ ያሉ ሰዎች ጠፍተው ቀርተዋል፡፡ መረጃ ቢሰጡን፡፡ ይኼው ትልቁን መረጃ የያዙት ሰው ተስፋዬ ወልደ ሥላሴ ምንም ሳይነግሩን ሞት ቀደማቸው፡፡ ስንት ነገር እንፈልግ ነበር ከእርሳቸው፡፡እስኪ አንድ ዕድል እንስጣቸው፡፡ ታሪካቸውን እንዲነግሩን ወይንም እንዲጽፉት፡፡ እስኪ ነጻነት እንስጣቸውና ያልሰማናቸውን ያሰሙን፡፡ ምናልባት እነርሱ ሲለዩን ቆፍረን የማናወጣቸው አያሌ የዚህች ሀገር ምሥጢሮች ሊጠፉ ይችላሉ፡፡ የዘመናት ክፍተት ይፈጠራል፡፡ ከራሱ ከፈረሱ አፍ መስማትን የመሰለ ነገር የለም፡፡ አሁን ለማውጣት ቢከብዳቸው እንኳን ጽፈው ይተውልን፤ ወይንም ቀድተው ያቆዩልን፡፡ ሙት አይወቀስ በምንልበት ጊዜ ያን ጊዜ እናገኘዋለን፡፡እነዚህ ሰዎች ከእሥር ወጥተው በአዳዲሶቹ ጎዳናዎች ያለ ሥጋት ሲሄዱ ካየን እውነትም የኢትዮጵያ ታሪክ ተቀይሯል እንላለን፡፡ እነዚህ ሰዎች ሳይሞቱ ካልዲስ ሻሂ ሲጠጡ፤ ቤሎስ ኬክ ሲበሉ፡፡ ገደል ግቡ ጠጅ ቤት ብርሌ ሲይዙ፤ ባምቢስ ዕቃ ሲገዙ፤ ፒያሳ ሲዝናኑ፤ በግል ሆስፒታል ካርድ አውጥተው ሲታከሙ፤ ልቅሶ ሲደርሱ እና ሠርግ ሲታደሙ ካየን እውነትም ይህቺ ሀገር አዲስ ምእራፍ ጀምራለች እንላለን፡፡ ያም ምእራፍ እንዲህ ይላል «ከቁርሾ ወደ ሥርየት፤ ከመግደል ወደ ይቅርታ»
– Associated Press/The Washington Post
Marine reservist held in suspicious materials investigation near Pentagon; no explosives found
By Associated Press, Published: June 17 ARLINGTON, Va. —
A Marine Corps reservist carrying a backpack containing what initially appeared to be bomb-making material was detained near the Pentagon early Friday, but authorities later said the suspicious items were not explosive. Yonathan Melaku, 22, of Alexandria, Va., was discovered after 1 a.m. Friday inside Arlington National Cemetery, several hours after it had closed. As officials investigated the contents of Melaku’s bag and his car parked nearby, roads were closed around the Pentagon, snarling rush hour traffic for hours. Melaku, a naturalized citizen originally from Ethiopia, was detained for trespassing after becoming uncooperative, authorities said, but hadn’t been charged as of Friday night. Melaku was not believed to have any ties to al-Qaida or any other terrorist organization, according to a law enforcement official who spoke on the condition of anonymity. Melaku had a bag with a substance that at least initially was feared to be ammonium nitrate, which can be used in explosives with the correct concentration and is also widely used in fertilizers, according to a second law enforcement official. But the official said there was nothing in Melaku’s possession that could have detonated or caused an explosion. Both officials spoke on the condition of anonymity because they were not authorized to talk about the investigation. The FBI declined to specify what was in the backpack, but said the items were undergoing further testing at the laboratory in Quantico and that Melaku did not possess any explosives. It was not immediately clear late Friday what any testing showed. “I can tell you this was not a device and that the products in the backpack are inert,” said Brenda Heck, special agent in charge of the counterterrorism unit at the FBI’s Washington field office. Melaku joined the Marine Corps Reserves in September 2007 and is currently listed as a lance corporal and motor vehicle operator with a combat engineer battalion headquartered in Baltimore, according to the FBI. He has received the National Defense Service Medal and the Selected Marine Corps Reserve Medal. He has not been deployed overseas. Lt. Col. Francis Piccoli, a spokesman for the Marine Forces Reserve, said Melaku was not on active duty at the time he was detained. He said a quick review of his records showed nothing negative in his background or performance. Melaku remained in the custody of the U.S. Park Police as investigators in protective white suits and bomb-sniffing dogs went through his brick town-home in suburban Washington. Melaku was arrested a few weeks ago in Leesburg, Va., accused of damaging cars and stealing items from them. His attorney in that case did not return a call seeking comment Friday. In another incident earlier this week that officials treated as suspicious, a vehicle was pulled over near the Pentagon after the driver appeared to be backing up against traffic. Authorities determined that people inside the vehicle were taking pictures of the Pentagon, and an occupant admitted carrying a gun, said Pentagon police spokesman Chris Layman. The incidents appeared unrelated, he said.
Sullivan reported from Washington. Associated Press writers Adam Goldman, Matthew Barakat, Karen Mahabir, Lolita Baldor and Jessica Gresko contributed to this report.
It is better to identify his associates and acquaintances. I think Melaku has been naïvely tricked into carrying the substance and to go into this place. I am sure there is some dumb woyane affiliated person behind this incident. We know that the woyanes consider themselves as the only smart people on earth. It is possible that they planned this stupid ‘Dedebit’ style intrigue.
This comment is irrespective of the direct subject/Yonathan Melaku’s story although tt7 is prompted to be triggered to post his piece somewhat around it?
tt7,
Regarding: your Amharic article
Although the core message seems to be judicial and sociological reform which in your opinion had stayed an unwarranted cycle for over a century except under the recent mercy by this regime, the theme of your excess in recreating some kind of new utopia for the “pardoned former Derg officials” is misleading, if not “angelic”.
A lot of your message is GOOD WINNING AGAINST EVIL by virtue of rising above the later. Well, fine.
Power in the hands of the wrong people, reformed otherwise is unpredictable. There is also a good possibility that if justice and punishment is not served, the new generation becomes at a comfort level to repeat the same. True, once one is dead, big deal! Mortality is a fact of life; and thus Capital punishment, unless some human is at animalistic dangerous zone of untamable and highly threatening stage, is either much of a punishment. In some cases, it is a mercy for the criminal. Some torturers like some of the former Derg officials are psychopaths as well. Humanistic conscious does not necessarily exist in some of these people and others in history. It was not there when they were torturing and killing unjustly and may not be there even after years of imprisonment and pardon. So, blanket generalization may not be applicable. Case by case bases might determine to weed out who is what.
Derg prisoners and their script: As far as your point in being able to get invaluable story and history from former Derg criminals, I doubt people capable of such cruelty would be honest and forthcoming with information. If, may be their partial or their entire “system” /spiritual/mental/moral/intellectual status is altered to a positively heightened stage, they could attain that status and “pay back” to society in a convincing way/”redemption”? In fact, if such prisoners get a token ( up-grade status of imprisonment/lesser # of years etc.) on the virtue of their recollection, their own state of mind, their view/lessons, remorse, and what they can offer to the history books without distortion, each will stand on one’s “merit”.
The last 20 years: I am not sure if all former Derg prisoners might “look” at changes that took place and necessarily share your views. Although some might be outright bad, I also believe there could be others who are patriotic, brave, intelligent individuals among them who love Ethiopia but processed change the wrong way. They could be weighting out changes from a different perspective and not necessarily structural and other modernity of the world which current Ethiopia shares as well to some extent.
—–
Regardless, your out-look is provocative. For me it, does not quite feel good to be judgmental on a Sunday late morning while the Christian world is busy worshipping, but is not the church about good and evil as well? At times with a good sermon, such matters are understood somewhat mercifully, although “…hate what is evil…” Romans 12 comes to mind.
#5 Molla,
Your comment directly strikes the nail on the head. The whole drama seems to be a planed set up to discredit the vigorous and uniting diaspora that repeatedly sent chilling cold waves through the spinal cord of the tplf tyrant as result of which his cadres and greedy lobbyists went on the offensive in order to stifle the Ethiopian opposition and its rising aspiration for democracy, good governance and sustainable development. The diaspora and the entire opposition needs to get together and device creative strategies to foil such unfolding sinister psychological warfare against democratic movements.
Soon criminal master tyrant Zenawi’s barbarian anti terrorist laws will be applied elsewhere enabling him to keep 90 million wretched Ethiopians to remain his slaves and enclosed in to that prison land of human beings. What a shame and what a cheap lie!
“An exciting truth may be eclipsed by a thrilling lie.” Aldous Huxley :)
melaku qewssu!!
May be he is sent by Shaebia:)
Whatever evidence is to come out of this incident the investigation will reveal. This is case is taking place in the good old U.S.,and if this allegation leads to some source it will be made clear; It is not taking place in some corner of the world-it is here under the nose of the pentagon. Therefore, provided there is evidence in this incident, whoever might be the culprit or the master mind behind these allegations, it will be made available to the public. However, at this time we don’t know the whole story, and the news is receiving windy explanation by not too few of our people. One thing we can be certain, if there is any intent to sabotage or harm behind this allegation the forces or individuals behind it will be revealed, be it weyane emissaries or others.
Eden1,
The author of the amharic article titled “ከቁርሾ ወደ ሥርየት” was not me. Sorry for the confusion. Not only the title was inadvertently left out but the initials of the author, “D.K”, were not properly credited. The provocateur label is correct in this case.
ድመት እና የነብር አጎት
በኦሮምኛ አንድ አባባል አለ፡፡ ድመትን ለምን ያለ ሥራ በየቦታው ጎርደድ ጎርደድ ትያለሽ ቢሏት አጎቴ ጫካ ስላለ ነው አለች ይባላል፡፡ አጎቴ ያለችው ነብርን እኮ ነው፡፡ ድመቷ የነብሩን ያህል ሥልጣን፣ ጀግንነት፣ ዐቅም እና ተፈሪነት የላትም፡፡ ነገር ግን አጎቷ ጫካ ስላለ ብቻ ይኼው በኩራት በየመንደሩ ጎርደድ ጎርደድ ትላለች፡፡ የምጠራጠረው ግን እርሷ አጎቷን የምታውቀውን እና የምትኮራበትን ያህል አጎቷ እርሷን ማወቁን ነው፡፡ ጎበዝ ዛሬ በሀገራችን ካሉት ችግሮች አንዱ ጫካ ባለ አጎት እየተመኩ መንጎራደድ ነው፡፡
የእነዚህ ድመቶች ጠባይ በቀላሉ የሚገለጥ ነው፡፡ ምንጊዜም ቢሆን በሠሩት ሥራ፣ በራሳቸው ማንነት እና ደረጃ ወይንም በተማሩት ትምህርት እና በያዙት ክሂሎት አይመኩም፡፡ የሚመኩት አባቴ ሀብታም ነው፤ እናቴ አሜሪካ ናት፤ ወንድሜ ጀርመን ነው፤ አጎቴ እንግሊዝ አክስቴ ጃፓን ናት እያሉ ነው፡፡ የአሜሪካው ፕሬዚዳንት ባራክ ኦባማ ፕሬዳንት በመሆናቸው ከሚኮሩት ኩራት ይልቅ እነዚህ ወገኖቻችን ወደ ኦባማ ሀገር በሄዱ ዘመዶቻቸው የሚኮሩት ኩራት ይበልጣል፡፡ዛሬ ዛሬ «ቀዩ፣ ጥቁሩ፣ የቀይ ዳማው፣ ጠይሙ፣ ጠይም ዓሣ መሳዩ፣ አጭሩ፣ ረዥሙ፣ ወፍራሙ ቀጭኑ» እየተባለ ሰውን መግለጥ ቀርቷል፡፡ እገሌን ታውቀዋለህ?የቱ?ያ እኅቱ አሜሪካ ያለችውእገሊትን ታውቃታለህ?የቷ?ያ እጮኛዋ ጀርመን ያለውአቶ እገሌን ታውቃቸዋለህ?የትኛው?እኒያ ልጆቻቸው ዐረብ ሀገር ያሉት፡፡ ሆኗል መታወቂያው፡፡ ደግሞ እነዚህን ሰዎች ብታዩዋቸው፡፡ በአካሄድ፣ በአነጋገር፣ በሰላምታ፣ በከበሬታ፣ በአነጣጠር እና በአበጣጠር ይለዩዋችኋል፡፡ እኔ የምለው ግን ዘመዱ ውጭ ሀገር ያለ ሰው በቦሌ መንገድ ካሉት ካፍቴርያዎች ውጭ እንዳይዝናና ተገዝቷል እንዴ? እናንተ ውጭ ያላችሁትስ ብትሆኑ ገንዘብ ስትልኩ «ከቦሌ መንገድ ውጭ ከተዝናናህ ደግሜ አልክልህም» ትላላችሁ እንዴ? ወይስ ለአውሮፕላኑ ቀረብ ለማለት ነው? እዚያ መንገድ ስትገቡኮ ወሬው ሁሉ አሜሪካ፣ እንግሊዝ፣ ደቡብ አፍሪካ፣ አውስትራልያ፣ ጀርመን፣ ስዊዘርላንድ፣ ጣልያን ብቻኮ ነው፡፡ ነገሩ ካፌዎቹስ ኒውዮርክ፣ ፓሪስ፣ ፍራንክፈርት፣ ዋሽንግተን፣ ዴንቨር፣ ቶሮንቶ ካፌ አይደል የሚሉት፡፡ ወደ እነዚህ ሀገር መሄድ ላቃተው ሰው መተከዣ ይሆናሉ፡፡ሰላምታው ራሱ ይለይባችኋል፡፡ እንደምን ዋልክ እና እንደምን ሰነበትክ ከዚያ ተባርረዋል፡፡«እሺ እኅትህ እንዴት ናት? አልጨረሰችልህም?»«እሺ ወንድምሽ ፕሮሰሱ እንዴት ሆነለት?»«እናትሽ ሄዱ አይደል»«አባትሽ አለቀላቸው አቤት ጫካ ባሉት አጎቶቻቸው እየተመኩ ጎርደድ ጎርደድ ሲሉ ድመቶቹን ብታዩዋቸው፡፡ይኼ በየቢሮው የሚንጎራደደው ድመትስ ቢሆን፡፡ በአንድ ወቅት ኬንያ እያለሁ የሰማሁትን ላውጋችሁማ፡፡ እዚህ ሀገር ፕሮፌሰር አሥራት ታሥረው ነበር፡፡ ታድያ አበሻ ሆዬ ኬንያ ገብቶ ጥገኝነት ሲጠይቅ «የፕሮፌሰር አሥራት ልጅ ስለሆንኩ» ነበር አሉ የሚለው፡፡ በኋላ ታድያ የተባበሩት መንግሥታት የስደተኞች ኮሚሽን ሰዎች ሲቆጥሩ ለካ የፕሮፌሰር ልጅ ነን የሚሉት አንድ መቶ ሃምሳ ደርሰዋል፡፡«እንዴ» አሉ ባለ ሥልጣናቱ ተገርመው፡፡ «በዚህ ሁኔታ ከቀጠለኮ ሁሉም የእርሳቸው ልጅ ሊሆን ነው» እኔ አሁን አሁን እገሌ የተባለው ከፍተኛ ባለ ሥልጣን ዘመድ፣ ወንድም፣ እኅት፣ አጎት፣ ጎረቤት፣ የእኅት ባል፣ የወንድም ልጅ፣ አምቻ፣ ጓደኛ የሚባሉ ሰዎችኮ እየበዙ ነው፡፡ አንዳንዴማ በየመሥሪያ ቤታችን እና በየመንደራችን አንዳንድ ዘመዶች የተመደቡ ሁሉ ይመስላል፡፡ እንዴት አንድ ባለ ሥልጣን ይኼ ሁሉ ወንድም፣ እኅት፣ አጎት፣ አክስት፣ ልጅ፣ የልጅ ባል፣ የልጅ ሚስት፣ የእኅት ባል፣ የወንድም ሚስት፣ ይኖረዋል፡፡ ወላጆቹ ገበሬዎች ከሆኑ ሲያርሱ፣ ነጋዴዎች ከሆኑ ሲወጡ ሲወርዱ፣ የመንግሥት ሠራተኞችም ከሆኑ ከጠዋት እስከ ማታ ሥራ ሲከውኑ ነው የሚውሉት፡፡ በየቀኑ እንኳን ቢወልዱ አንድ ባለ ሥልጣን ይህ ሁሉ ዘመድ ሊኖረው አይችልም፡፡ ታድያ በየመንደሩ አጎቴ ጫካ ነው እያሉ የሚፎክሩብን ድመቶች ከየት የመጡ ናቸው? ምናልባት ነብሩ የማያውቃቸው ድመቶች ይሆኑ እንዴ? ኧረ ደግሞ አሉላችሁ እገሌ የተባለውን ሀብታም እናውቀዋለን፤ እገሌ የተባለውን ባለ ሥልጣን እንቀርበዋለን፡፡ ከመቅረብም አልፈን ፀዋርያነ መንበር ምዕራገ ጸሎት ነን የሚሉም በየሠፈሩ አሉላችሁ፡፡ በኛ በኩል ካልሆነ በቀር ማንኛውም ዓይነት ጸሎት ወደነዚህ ባለ ሥልጣናት አያርግላችሁም ይሏችኋል፡፡ ወሬያቸው ሁሉ እገሌ ከተባለው ባለ ሥልጣን ጋር ሪሴፕሺን ግብዣ ተገናኝተን እንዲህ እና እንዲያ ብሎኝ፡፡ እገሌ የተባለው ባለ ሥልጣን ሞባይሉ አለኝ፤ ከፈለጋችሁ እዚሁ ልደውልለት እችላለሁ፡፡ እገሌ የተባለውን የፌዴራል ፖሊስ አውቀዋለሁ፤ ከፈለግኩ ማንንም ማስቀፍደድ እችላለሁ፤ እገሌ የተባለው ባዕለ ጸጋ እኔን ሳያማክር ምንም ነገር አይሠራም፡፡ ኧረ ስንቱ፡፡በየቡና ቤቱ፣ በየቁርጥ ቤቱ፤ በየካፍቴርያው ሳይከፍሉ የሚበሉ፣ ሲጨርሱ ሂሳብ ተከፍሏል የሚባልላቸው ወገኖቻችንን እያየን ኮ ነው፡፡ እነዚህ ሰዎችኮ እገሌን እናውቀዋለን ሲሉ አንድ ቀን ሰላም ያሉት ሳይሆን እንደ ትምህርት ሚኒስቴር ለዚያ ባለ ሥልጣን ቅድመ ዕውቅና የሰጡት ነው የሚመስሉት፡፡ ያ የሚያውቁት ባለ ሥልጣን የማያስጠናውን እነርሱ ደጅ ያስጠናሉ፤ አንዳንዶችማ እናውቀዋለን የሚሉት ባለ ሥልጣን ተቀይሮ ወይንም ለቅቆ እንኳን ባለ መስማታቸው በሞተ ከዳ ያስደገድጋሉ ፡፡ ኩራታቸው ከኩራቱ፣ ትዕቢታቸው ከትዕቢቱ፣ ጥቅማቸው ከጥቅሙ፣ ክብራቸው ከክብሩ ይበልጣል፡፡ ምነው? ብትሏቸው አጎቴ ጫካ ነው ይሏችኋል፡፡ መሬት፣ ንግድ ፈቃድ፣ የውጭ ምንዛሪ፣ ከቀረጥ ነጻ መብት፣ የትምህርት ዕድል፣ የጨረታ ዕድል፣ የሥራ ዕድል፣ የቀበሌ ቤት፣ የኪራይ ቤት ሕንፃ፣ እነዚህ ሰዎች ኪስ ነው ያለው፡፡ «በኔ ጣለው» ሲሏችሁኮ ያላቸውን ያህል በራስ መተማመን ሁሉን መስጠት ይችሉ የነበሩት ምኒሊክ እንኳን አልነበራቸውም፡፡ እልፍ ብላችሁ ሌላውን ሰው «ይህ ሰው ምን አግኝቶ ነው እንዲህ የሚተማመነው» ብላችሁ ሹክ ስትሉት እርሱም ድምፁን ቀነስ አድርጎ «አጎቱ ጫካ ነው ያለው» ይላችኋል፡፡ፓትርያርኩ በእጄ ናቸው የሚለው ድመት በዛብንኮ፡፡ ጸሐፊዋ፣ ጥበቃው፣ ተላላኪው፣ ጸሐፊው፣ አስተዳዳሪው፣ ሰሞነኛው፣ ሾፌሩ፣ እልፍኝ አስከልካዩ፣ ሴት ወይዘሮው፣ ወንድ መኳንንቱ፡፡ እውነት በእነዚህ ሁሉ እጅ ካሉማ በእግዜር እጅ የሉም ማለትኮ ነው፡፡ እንዴት አንድ አጎት እነዚህን ሁሉ ድመቶች ያፈራሉ? ፋሚሊ ፕላኒንግ የለም እንዴ?«ኤምባሲው በእጄ ነው» የሚሉ ድመቶችስ አልገጠሟችሁም፡፡ ምናልባት እዚያ ቤት የሚሠራ አንድ ጸሐፊ፣ ጥበቃ፣ የሂሳብ ሠራተኛ ያውቁላችሁና እንደ ድመቷ መንጎራደድ ይጀምራሉ፡፡ ምናልባትም እዚያ ኤምባሲ ግብዣ ሲኖር፣ ስጦታ ሲሰጥ፣ ወይንም በሌላ ምክንያት የሚታደሉ ካናቴራዎች፣ ጃኬቶች፣ የቁልፍ መያዣዎች፣ ቦርሳዎች፣ ስክርቢቶዎች እና የማስታዎሻ ደብተሮችን ይይዛሉ፡፡የዚያ ኤምባሲ ፎርም ከእጃቸው አይጠፋም፡፡ አንዳንዴም ባንዴራውን በሜዳልያ መልክ ደረታቸው ላይ ይተክላሉ፡፡ ከዚያስ? ከዚያማ ኤምባሲው የማያውቃቸው ጉዳይ አሥፈጻሚዎች ይሆናሏ፡፡«እዚህ ሀገር መሄድ ከፈለግሽ እገሌን አናግሪው፤ እርሱ ብዙ ነገር ያውቃል፤ ቀላል ሰው እንዳይመስላችሁ» እየተባለ ይወራላቸዋል፡፡ «የዚያ ኤምባሲ ቁልፍ በእርሱ እጅ ነው፤ ገብቶ ያስጨርስላችኋል፤ እስኪ ጠጋ ጠጋ በሉት» ይባላል፡፡ እነርሱም አነጋገራቸው ይቀየራል፡፡ ጀርመን ኤምባሲ ከሆነ አንድ ሁለት ጀርመንኛ፣ አሜሪካ እና እንግሊዝ ኤምባሲ ከሆነ አንድ ሁለት እንግሊዝኛ፤ ጣልያን ከሆነ አንድ ሁለት ጣልያንኛ፣ ጣል በማድረግ የትኛውን ኤምባሲ እንደወከሉ ያመለክቷችኋል፡፡እናንተም ጠጋ ብላችሁ ስታዋዩዋቸው «እስኪ ይሞከርልሃል፤ ብቻ አንተ አትጥፋ፤ አሁን እንኳን አምባሳደሩ የሉም፡፡ ትናንት አግኝቻቸው ለአንድ ሁለት ሳምንት የለሁም ብለውኛል» ይሏችኋል፡፡ አቤት ኩራታቸው፤ አቤት ሲንቀባረሩ፡፡ ምን ያድርጉ ጫካ ውስጥ አጎት አላቸዋ፡፡ ምናልባትም የማያወቃቸው አጎት፡፡መረጃ አለን የሚሉት ዘመዶቻችንስ፤ እገሌን አግኚቼው እንዲህ አለኝ፡፡ እገሌ የተባለው የመረጃ ሰው ይህንን ነገረኝ፡፡ እገሌን አናግሬው አሳምኜዋለሁ½ አጥምቄ አቁርቤዋለሁ፡፡ እገሌ ከኛ ጋር ነው፤ እገሌ ደግሞ ይደግፈናል፡፡ እነ እገሌ ደግሞ እየተነጋገሩበት ነው፡፡ ሳላውቀው የሚፈጸም፣ ሳልሰማው የሚደረግ ነገር የለም ይሏችኋል፡፡ በኋላ ግን የሚሆነውም ካወቁት ውጭ፣ የሚወሰነውም ከሰሙት ሌላ ሲሆን መግቢያ ቀዳዳ ያጣሉ፡፡ እነዚህኞቹ ናቸው በፈጠራ አጎቶቻቸው እየኮሩ እንደ ድምቷ የሚንጎራደዱት፡፡አሁን እኛ ማወቅ ያቃተን አንድ ነብር ስንት ድመት አለው? አንድ ድመትስ ስንት ነበር አለው? የሚለውን ብቻ አይደለም፡፡ እውነት ይኼ ድመት የነብር አጎት አለው? የሚለውንም ነው፡፡ – D.K
Anon/Anti weyane,
What about if it is a secret set up whereby the up setter, the informer,the arresting individuals, the witnesses, the judges and the jury are all and the same or for all and the same political outcome? :)
tt 7/anonymous,
Thank for the clarification regarding the earlier post.
This new one is at its funniest with its observation not excepting the Ethiopian patriarch as well. To the effect, ”If he is in so many hands then he is not in God’s hands”. If D. K’s observation is true ( at least the time frame is recent and current since it mentioned Obama), there is a new culture that recalls feudal/monarchy era at its worst ( which never ever went this bad), least discreet, too comfortable to associate, desperation and simply translates the mood of the times. It gives an impression of oppressed, somewhat lost, confused and insecure people. Then bribe might be still an accepted way of dealing and handling. On the positive side, there is something as trendy as networking and marketing about it if only it is reprogrammed constructively.
The conclusion again goes back to the kind of creative kinship people such as Proffessor Asrat reproduced at the rate of 150 children from a highly restricted maximum security Woyane prison.
Did you get it from a book? and how and where can it be found?
ቀን ሲደርስ አምባ ሲፈርስ
ተክለ ጻድቅ መኩርያ በጻፉት ዐፄ ቴዎድሮስ እና የኢትዮጵያ አንድነት በተሰኘው መጽሐፋቸው ላይ ዐፄ ቴዎድሮስ አንቱ የተባሉ ጉምቱ ጉምቱ አንቱ የተባሉ ጉምቱ ጉምቱ መሳፍንትን እየረቱ ከቋራ ጎንደር የደረሱበትን ምክንያት ሲገልጡት «መኳንንቱ እና መሳፍንቱ የተጠናወታቸው መጠን ያለፈ ንቀት ነው» ይላሉ፡፡ እነርሱ የሚያውቁት ይህ ነው የተባለ የሚጠቀስ የነጋሢ ዘር የሌለው፣ «የኮሶ ሻጭ ልጅ«፣ ካሣ የተባለ ሽፍታ፣ አንድ አሥር ጀሌ አስከትሎ የት ይደርሳል? የሚል ንቀት ነበራቸው፡፡ ካሣ እቴጌ መነንን ድል ነሥተው እንኳን መሳፍንቱን ሊያስደነግጣቸው አልቻለም፡፡ ለውጡን ከጎንደር፣ ከመቀሌ እና ከጎጃም አብያተ መንግሥታት ነበር የሚጠብቁት፡፡ እነ ደጃች ውቤ፣ እነ ራስ ዐሊ፣ እነ ደጃች ጎሹ፣ እነ ደጃች ክንፉ፣ እነ ደጃች ወንድ ይራድ፣ አንዳቸው ሌላቸውን እንጂ ካሣን ለአልጋው አይጠረጥሩም ነበር፡፡ «ይህ የኮሶ ሻጭ ልጅ የት ይደርሳል?» እያሉ፡፡ ከጎንደሯ ንግሥት ከእቴጌ መነን መኳንንት አንዱ የነበረው ደጃች ወንድይራድ «ይህን የኮሶ ሻጭ ልጅ አንገቱን እንደ ሙጭልጭላ አንቄ አመጣልሻለሁ» ብሎ ፎክሮ ነበር ጭልጋ ጫቆ ወረደ፡፡ ነገር ግን ያሰበው ከሽፎ በጦር ተወግቶ በካሣ እጅ ተማረከ፡፡ ካሣም «እናቴ ከገበያ ኮሶ ሳይሸጥላት የቀረ አለ፤ እህል ጠፍቷልና ይህንን ተመገብ» ብለው ደጃች ወንድይራድን የኮሶ ሻጭ ልጅ ብለው በተሳደበበት አፉ ኮሶ አጠጡት ይባላል፡፡ እቴጌ መነንም በሰኔ 1840 ዓም ካሣን ለመውጋት ሰባት ነጋሪት አገር አስከትተው ወደ ቋራ ሲጓዙ ከንቀታቸው ብዛት «ይህ ቆለኛ ወዴት አባቱ ሊገባ ነው ይሆን?» እያሉ የትዕቢት ቃል ተናገሩ ይባላል፡፡ይህንን ክፉ ቃል የተናገሩትን እቴጌ መነንን ለመበቀል ካሣ ከማረኳቸው በኋላ በዋሻ ውስጥ አስገብተው ባቄላ አስፈጯቸው ይባላል፡፡ይህ ሁሉ ሆኖ መሳፍንቱ እና መኳንንቱ ስለ ራሳቸው ኑሮ እና ሥልጣን ይጨነቁ ነበር እንጂ እየመጣ ያለው ነገር ሊታያቸው አልቻለም፡፡ አንድ ካሣ የሚባል ሰው ከቋራ ተነሥቶ ታሪክ እየሠራ መሆኑን ለማየት የሚችል ዓይነ ልቡና አልነበራቸውም፡፡ እንዲያውም ደጃች ጎሹ ዲ አባዲ ለሚባል ፈረንሳዊ በጻፉት ደብዳቤ «ተካሣ ጋር የተዋጋን እንደሆነ ጎንደር እገባለሁ፤ እንገናኛለን፡፡ ወደ ቆላ የሸሸ እንደሆነ ሰው ባገኝ እሰድልሃለሁ ፈረሱን» ብለው ጽፈው ነበር፡፡ ደጃች ጎሹ ካሣ እንደሚሸነፉ እንዲያውም ወደ ጫካ እንደሚሸሹ ነበር የሚያስቡት፡፡ ራስ ዐሊም ከደጃች ካሣ ጋር ታርቀው እናታቸውን እቴጌ መነንን ካስመለሱ በኋላ ካሣን ንቀው ተዋቸው፡፡ ካሣ ጎንደር ቤተ መንግሥት ደጅ ጥናት መርሯቸው ሀገራቸው ቋራ ሲሸፍቱ ቀድሞ የተሾሙበትን ርስት ደንቢያን ለደጃች ጎሹ ሰጧቸው፡፡ ሁሉም መሳፍንት እና መኳንንት የካሣን ጀግንነት እና ታሪክ ሠሪነት ለማየት የቻሉት ሊመለስ በማይችል አጋጣሚ ውስጥ ሆነው ነበር፡፡ ደጃች ጎሹ ጉር አምባ ላይ በኅዳር 19 ቀን 1845 ዓም በካሣ ሠራዊት ድል ከመሆናቸው ከቀናት በፊትአያችሁት ብያ ይህንን ዕብድአምስት ጋሞች ይዞ ጉር አምባ ሲወርድያንጓብባል እንጂ መች ይዋጋል ካሣወርደህ ጥመድበት በሽንብራው ማሳ እያሉ ያዘፍኑ እንደ ነበር የቴዎድሮስን ታሪክ የጻፉት አለቃ ወልደ ማርያም ይነግሩናል፡፡ ጎሹ እንደ ፎከሩት የሽንብራ ማሳ አልነበረም የገጠማቸው፤ እንደ አንበሳ የሚደቁስ የካሣ ክንድ እንጂ፡፡ በጦርነቱ ቆስለው ወዲያው ነበር ጎሹ የሞቱት፡፡ይህንን የሰሙት ራስ ዐሊ አሁንም ንቀት አልለቀቃቸውም፡፡ ካሣ የሚባል ጀግና ሊዋጥላቸው አልቻለም፡፡ ከእውኑ ዓለም ይልቅ የሕልሙን ዓለም መርጠው «እኔ ለካሣ ጦር አልጭንም» ብለው በሦስት መኳንንት የተመራ ጦር ጎርጎራ ሰደዱ፡፡ ሚያዝያ 5 ቀን 1853 እኤአ ይህ ጦር በካሣ ሠራዊት ድባቅ ተመታ፡፡ ራስ ዐሊም ጭንቅ ውስጥ ገቡ፡፡ «ጦር አልጭንም» ማለት ትተው ካሣን አይቀጡ ቅጣት ሊቀጡ ሰኔ 23 ቀን 1845 ዓም አንድ መቶ ሺ ጦር ይዘው ጎርጎራ ወረዱ፡፡ የካሣን ጦር በመነጥራቸው አዩና «ሠርገኛ እንዳንለው በዛ፣ ጦረኛ እንዳንለው አነሰ» ብለው ዘበቱ፡፡አይሻል ላይ የተደረገው ውጊያ እሳት እና ጭድ ሆኖ መቶ ሺው የዐሊ ሠራዊት በካሣ እጅ ተደቆሰ፡፡ ዐሊ ያልጠረጠሩት ሆነ፣ ያልገመቱት ደረሰ፤ ሊቀበሉት ያልፈለጉትን መራራ እውነት መዋጥ ጀመሩ፡፡ በመጨረሻዋ ሰዓት «ይህ በትር የእግዚአብሔር ነው እንጂ የሰው አይደለም» ብለው ራስ ዐሊ በየጁ አልፈው ራያ ወሰን ገብተው በዚያው ሞቱ፡፡በመጨረሻ የቀሩት ደጃዝማች ውቤ «ቀን ደርሷል አምባ ፈርሷል» ይግቡ የሚል መልእክት ከካሣ መጣላቸው፡፡ ለአንድ የኮሶ ሻጭ ልጅ መግባት መደፈር ነው፡፡ ደጃች ውቤ «ምንኛ የጠገበ ነው አያ» ብለው ጦር አስከተቱ፡፡ ካሣን ገድለው ወይንም ማርከው ደረስጌ ላይ ሲነግሡ እየታያቸው ውቤ ገሠገሡ፡፡የካቲት 3 ቀን 1847 ዓም ደረስጌ አጠገብ በተደረገው ውጊያ ውቤ ቆስለው ተማረኩ፡፡ በቴዎድሮስ እጅም ገቡ፡፡ መሳፍንቱ ሳይጠረጥሩ ዘመነ መሳፍንት አለቀ፡፡ መሳፍንቱ ሁሉ ዘመነ መሳፍንት ማለቁን የተረዱት ሁሉም ሲቆስሉ እና ሲማረኩ ነበር፡፡ «ቀን ሲደርስ አምባ ሲፈርስ መመለሻ የለውም» እንዲሉ በናቋቸው ካሣ ሁሉም ተረትተው ታሪክ ሆነው ቀሩ፡፡ ሆስኒ ሙባረክ የዛሬ ሃያ ቀን አካባቢ ግብፃውያን ወደ ጣሂር አደባባይ ሲወጡ ከጩኸት ያለፈ ነገር ይመጣል ብለው አልጠበቁም ነበር፡፡ ብርዱ ሲለበልበው፣ ሆዱ ሲሞረሙረው ወደ ቤቱ ይገባል ብለው ሕዝቡን ንቀውት ነበር፡፡ ቀን መድረሱን አምባ መፍረሱን መጠርጠር አልቻሉም፡፡ውኃ በመርጨት፣ አንዳንዶቹን በማሠር፣ ትዊተር እና ፌስ ቡክ በመዝጋት፣ የሳተላይት ቴሌቭዥኖችን በማስተጓጎል፣ ጋዜጠኞችን በማንገላታት፣ ደጋፊዎቻቸውን በኃይል በማሠማራት ችግሩን በቀላሉ እፈታዋለሁ ብለው ገመቱ፡፡ እልፍ ሲልም የጉልቻ መለዋወጥ የመሰለ የሥልጣን ለውጥ አምጥተው ያላችሁትን ፈጽሜያለሁ ለማለት ሞከሩ፡፡ ሕዝቡ እርሳቸውን እየተቃወመ «የካቢኔ አባላቱ ስለ በደሉት እንጂ እኔንማ ሕዝቡ ይወደኛል» ይሉ ነበር፡፡ያ ጣሂር አደባባይ የወጣ በሚሊዮን የሚቆጠር ሕዝብ ለእርሳቸው መወድስ ሊያቀርብ፣ ለዋሉለት ውለታም ሊያመሰግን፣ ለአመራራቸው ያለውንም አክብሮት ሊገልጥ የወጣ መሰላቸው፡፡ ሕዝቡ ማምረሩን፣ አንጀቱ መቃጠሉን፣ ቋቅ ብሎት አንገሽግሾት መውጣቱን መገመት አልቻሉም፡፡ሕዝቡ «ይውረዱ» ሲላቸው እርሳቸው ስለ ልጃቸው ያወራሉ፡፡ ሕዝቡ «ይውረዱ» ሲላቸው እርሳቸው ስለ መስከረም ምርጫ ይደሰኩራሉ፤ ሕዝቡ «ይውረዱ» ሲላቸው እርሳቸው በቴሌቭዥን ቀርበው ምዕራባውያንን ይሳደባሉ፤ ጋዜጠኞችን ይኮንናሉ፡፡ ሕዝቡ «ይውረዱ» እያላቸው እርሳቸው «እኔ ከወረድኩማ ግብፅ አበቃላት» ይላሉ፡፡ ቀን መድረሱን አምባ መፍረሱን ማየት አልቻሉም፡፡ እርሳቸው በጦር ኃይል ነው የመጡት፤ ራሳቸውም ወታደር ናቸው፡፡ አገዛዛቸውም ወታደራዊ ነው፡፡ ጦር የሌለው ሕዝብ አደባባይ ቢውል ቢያድር፣ ቢራብ ቢበላ፣ ቢጮኽ ቢያቅራራ፣ ዳስ ቢጥል መፈክር ቢሰቅል፤ ቢሰለፍ ቢለፈልፍ ምን ያመጣል? ደግሞ ከመቼ ወዲህ በጩኸት መንግሥት ተቀይሮ ያውቃል? ሙባረክ ያነበቡት መጽሐፍ እንዲህ አይልም፡፡እንዲያውም በመጨረሻ «እኔኮ እወድዳችኋለሁ» ብለው የዓመቱን ታላቅ ቀልድ ቀለዱ፡፡ ምክትላቸውም ብቅ ብለው «የሳተላይት ቴሌቭዥን አትዩ፤ እነርሱ ናቸው የሚያታልሏችሁ» ብለው በአሥር ዓመታት ውስጥ ተገኝቶ የማያውቅ ምክር ሕዝቡን መከሩ፡፡ «አልወርድም» አሉ ሙባረክ፡፡ ስዕለት ያለባቸው ይመስል ከመስከረም ወዲህ ወይ ፍንክች አሉ፡፡ ሕዝቡ ደግሞ ከጣሂር አደባባይ ወይ ፍንክች አለ፡፡ የሚያዩት ነገር እውነት ሳይመስላቸው፤ የናቁት ሕዝብ እየገነገነ መምጣቱ ሳይገለጥላቸው፤ ሰባት ወር የቀረውን መስከረም ሕዝቡ አሳጠረውና ሙባረክ ወረዱ፡፡እኔ እንጃ፤ አሁን ራሱ ሲያስቡት «በሕልሜ ነው፣ ወይስ በውኔ፣ ወይስ በቴሌቭዥን» እያሉ ሳይቃዡ አይቀሩም፡፡ ከሳምንት በፊት እንኳን½ አሁን የሆነው ነገር ሊሆን ይችላል ብለው ቅንጣት ያህል ጥርጣሬ አልነበራቸውም፡፡ ጦር ጭነው ያገኙትን መንበር ጦር ያልጫነ ያስለቅቀኛል ብለው እንኳን በታሪክ በተረት አስበውት አያውቁም፡፡ ግን ሆነ፡፡ ቀን ደረሰ አምባ ፈረሰ፡፡ ነድቶ ጎንደር ቤተ መንግሥት ይገባል፡፡ ቀን ከደረሰ፣ አምባ ከፈረሰ፣ የበጎች እረኛ ሙሴ እሥራኤልን እየመራ የኤርትራን ባሕር ያሻግራል፡፡ ቀን ከደረሰ፣ አምባ ከፈረሰ አገር ያንቀጠቀጠ ፈርዖን ባሕር ውስጥ ይወድቃል፡፡ ቀን ከደረሰ፣ አምባ ከፈረሰ ትንኝ ዝሆንን፣ ቁንጫም አንበሳን ትረታለች፡፡ ቀን ሲደርስ፣ አምባ ሲፈርስ በፈቃድ ያልሆነ በግዳጅ ይሆናል፤ እንደ ደጃች ወንድይራድ ኮሶ ያስጠጣል፤ እንደ እቴጌ መነን ባቄላ ያስፈጫል፤ እንደ ሙባረክ የሠላሳ ዓመት ቤት ጥሎ ያስኬዳል፡፡ ምናለ የአፍሪካ እና የዓረቡ ዓለም መሪዎች ዛሬ እንኳን ቢነቁ፡፡ ቀን እየደረሰ አምባ እየፈረሰ እኮ ነው፡፡ -DK.
ቫሌታ፤ማልታ
ሁለቱ ሰይጣናት
ኢትዮጵያውያን በማንኛውም የታሪካቸው አካል አብሯቸው የሚኖር አንድ የታሪክ ቁራጭ አለ፡፡ የሰይጣን ታሪክ፡፡ በ1983 ዓም የከፍተኛ ትምህርት ተማሪዎች ወደ ብላቴ የወታደራዊ ማሠልጠኛ ገብተን ነበር፡፡ በዚያ ቦታ ቀድመው በነበሩት ወታደሮችም ሆነ በኋላ በመጣነው ሠልጣኞች ዘንድ አፍ ከሚያስከፍቱት ወሬዎች አንዱ ሰይጣን በማሠልጠኛው ውስጥ የሚሠራቸው አስቂኝ እና አሳዛኝ ታሪኮች ነበሩ፡፡ ወታደሮቹ «ሻምበል ደቤ» እያሉ የሚጠሩት ሰይጣን በሌሊት ፊሽካ ነፍቶ ሠልጣኞችን ይቀሰቅስና ከሰባት ኪሎ ሜትር በላይ ሲያስሮጣቸው ያድራል፡፡ ፑሽ አፕ ያሠራቸዋል፤ እንጨት ያስለቅማቸዋል፣ ተራራ ያስወጣቸዋል፤ ገደል ያስወርዳቸዋል፡፡ የዛሬው ደግሞ ምን ዓይነት ነው? እያሉ ሲመሩ ያደሩት ሠልጣኞች ሊነጋጋ ሲል ይበተናሉ፡፡እንደ ለመዱት ወደ ቁርስ ቦታ ሲሄዱ ምግብ ቤቱ እንደ ተዘጋ ነው፡፡ ግራ ይገባቸዋል፡፡ በአካባቢውም አንድም የምግብ ቤት ሰልፈኛ እና ሠራተኛ ያጣሉ፡፡ እየተነጫነጩ ወደ ማደርያቸው ሄደው ገና ጋደም ከማለታቸው እንደ ገና ፊሽካ ይነፋል፡፡ ይሄኔ ምድር እና ሰማይ ይዞርባቸዋል፡፡ እንዴት ሁለት ጊዜ ስፖርት ያሠሩናል ብለው ይነጫነጫሉ፡፡ ወታደሮቹ በየማደርያው እየገቡ «ተነሡ እንጂ» ማለት ሲጀምሩ ተማሪዎቹ «በአንድ ቀን ሁለት ጊዜ አንሠራም» ብለው ማመፅ ይጀምራሉ፡፡ይኼኔ ነው አሠልጣኝ ወታደሮቹ መሳቅ የሚጀምሩት «ሻምበል ደቤ ነው፤ ሻምበል ደቤ ነው» እያሉ እየሳቁ ይተዋቸዋል፡፡ ይኼ የሰይጣን ታሪክ ኢትዮጵያውያንን ተከትሏቸው ባሕር ማዶም ይዘልቃል፡፡ በባሕር ማዶ ኢትዮጰያውያን ዘንድ የሰይጣን ታሪክ በሽ በሽ ነው፡፡ በተለይም በሱዳን በኩል ሊቢያን አቋርጠው ወደ አውሮጳ የሚሻገሩ ስደተኛ ኢትዮጵያውያን አያሌ የሰይጣን ታሪኮች አሏቸው፡፡ አንድ ጊዜ ከሊቢያ ይነሡና ወደ ሃያ የሚጠጉ ኤርትራውያን፣ ኢትዮጵያውያን፣ ሱዳናውያን እና ናይጄርያውያን ስደተኞች በአንዲት የማይካ ጀልባ ተሳፍረው ወደ ማልታ ጉዞ ይጀምራሉ፡፡ ከስደተኞቹ መካከል አንዲት ፀጉርዋ የተንጨባረረ ሴት ተቀምጣለች፡፡ ዓይኗ ተጎልጉሎ ወጥቶ ድፍርስ የጎርፍ ውኃ መስሏል፡፡የፊቷ ቆዳ እዚህም እዚያም ተሸንትሯል፡፡ እጇን አሁንም አሁንም ታወናጭፋለች፡፡ አንዳንዴም አንገቷን ትሰብቀውና ትጮኻለች፡፡ ብዙዎቹ ስደተኞች የሴትዮዋን ጠባይ ከጭንቀት የመጣ ነው ብለው እያዘኑላት ነበር፡፡ እግር በእግር ተቆላልፈው ፊት እና ጀርባ ገጥመው ምጣድ በምታህል ጀልባ ላይ ለሚጓዙ ስደተኞች ጠባያው ቢዘበራረቅ የሚገርም ነገር የለውም፡፡ ጀልባዋ የሊቢያን ጠረፍ እየራቀች ወደ ሜዲትራንያን ባሕር ገባች፡፡ ከላይ ሰማይ ከታች ባሕር ብቻ ነበር የሚታየው፡፡ የመርከቧ ካፒቴን በአንድ ቀን ሠልጥኖ በአንድ ቀን ለካፒቴንነት የበቃ ሰው ነው፡፡ አሻጋሪዎቹ ከስደተኞች መካከል ነቃ ያለ የመሰላቸውን ሰው ይጠሩና የመርከብ አነዳድ ኮርስ ለአንድ ሰዓት ይሰጡታል፡፡ ኮምፓሱን ያሥሩለትና ደኅና ያግባህ ብለው ይሸኙታል፡፡ ያ ካፒቴን መርከቧን እየቀዘፈ በመጓዝ ላይ እያለ ሴትዮዋ ጮኸች፡፡ ድንገትም እንደ ስፕሪንግ ተስፈንጥራ ቆመች፡፡ ሁሉም ራስዋን ልትወረውር ነው ብለው በፍርሃት አዩዋት፡፡ እጇን አነሣችና ወደ አንደኛው ስደተኛ ጠቆመች፡፡ «አንተ ትሞታለህ» አለችና ጮኸች፡፡ ከዚያም ጸጥ ብላ ተቀመጠች፡፡ ጥቂት እንደ ቆየ ሳይታሰብ ልጁ ከመርከቧ ተወርውሮ ባሕር ውስጥ ሰጠመ፡፡ ሁሉም በፍርሃት ተዋጠ፡፡ የየራሱን ዕጣ ፈንታ እያሰበም በጭንቀት ሰመጠ፡፡ ምን ዓይነት ሴትዮ ናት፡፡ አንዴት እንዲህ ልትል ቻለች፡፡ ጠንቋይ ናት ማለት ነው፡፡ በዚሁ ታበቃለች ወይስ ትቀጥላለች፡፡ ማንም እርስ በርስ ባያወራም ተመሳሳይ ጭንቀት ውስጥ ነበር፡፡ጀልባዋ ጥቂት እንደ ተጓዘች አሁንም ሴትዮዋ ተነሣች፡፡ የሁሉም ልብ እንደ በሰለ ሽሮ ዱክ ዱክ ይል ጀመር፡፡ እንደ ሐዋርያትም «እኔ እሆንን እኔ እሆንን» ማለት ጀመሩ፡፡ የሁሉም ዓይን እርሷ ላይ ተተከለ፡፡ እጇን አነሣች፡፡ ወዴት ትልከው ይሆን? «አንተ ትሞታለህ» አለችና አንዱ ላይ ጠቆመች፡፡ አፍታ አልቆየም፤ ልጁ ዘልሎ ተነሥቶ ሜዲትራንያን ባሕር ውስጥ ገብቶ ቀረ፡፡ ሁሉም በድንጋጤና በጭንቀት ከመዋጣቸው የተነሣ ልጁን ይዘን እናስቀረው ብሎ ያሰበ እንኳን አልነበረም፡፡ ደግሞ ማን ይከተል ይሆን? የሚለው ነበር በየልቡ የሚንከባለለው፡፡ እነሆ ጥቂት ዝምታ ሆነ፡፡ ማንም ከማንም ጋር አላወራም፡፡ ሴትዮዋ ለሦስተኛ ጊዜ ተነሥታ በአንዱ ላይ ጠቆመች፡፡ ወዲያውም ያ ሰው ዘልሎ ባሕር ውስጥ ገባ፡፡ በተለይም በጥንቆላ እና መተት አብዝተው የሚያምኑት ናይጄርያውያን ሴትዮዋን እንደ ንጉሥ አከበሯት፡፡ ከሥር ከሥሯ እያቶሰቶሱ ካዳሚዎቿ ሆኑ፡፡ ሴትዮዋ አገልጋይ ስታገኝ ጊዜ «እገሌ ካልተጣለ በሰላም አንደርስም» ማለት ጀመረች፡፡ ናይጄርያዎቹ ደግሞ ትእዛዝዋን ለመፈጸም ይፋጠናሉ፡፡ የተባለውን ሰው የምድር ወገብ ግንድ በሚያህለው ጡንቻቸው እያነሡ ወደ ባሕር ይወረውራሉ፡፡ መጀመርያውንም ቀጫጭኖች፣ የበረሃ መንገድ ሲመታቸው ደግሞ ጠውልገው ከተስፋ ጋር የሚታገሉት ኢትዮጵያውያን እና ኤርትራውያን ከናይጄርያውያኑ ይልቅ በሞት ጥላ ውስጥ ገቡ፡፡ ከሃያ ስደተኞች ስድስት ብቻ ቀሩ፡፡ ማልታ ላይ ምናልባት መርከቧ ብቻዋን ትደርስ ይሆናል፡፡ሴትዮዋ በድንገት ተነሣችና አንዱን ዝሆን የሚያህል ናይጄርያዊ «ጣሉት» ብላ አዘዘች፡፡ እርሱም ሌሎቹም ደነገጡ፡፡ ተያዩ፡፡ ሰውየው መጀመርያ ቃዠ፡፡ በኋላ ግን ወደ ልቡ ተመለሰና የክንዱን እጅጌ ሰበሰበ፡፡ ጎንበስ አለ፡፡ ሴትዮዋን ተሸከመና ባሕር ውስጥ ጣላት፡፡ ሴትዮዋ ከባድ ጩኸት አሰማች፡፡ተጓዦቹ እንደሚናገሩት የሴትዮዋ ድምፅ ማልታ እስኪደርሱ ድረስ ይሰማቸው ነበር፡፡ እነሆ እንዲህ ሆነው ከሃያ ስደተኞች አምስት ብቻ ማልታ ገቡ፡፡ እስኪ ደግሞ ከማልታ ወደ ኖርዌይ እንሻገር፡፡የኖርዌይ ኢትዮጵያውያን በቀልዳቸው የሚያውቋቸው አንዲት እናት ነበሩ፡፡ እኒህ እናት ልጃቸውን ሊጠይቁ ነበር ኖርዌይ የገቡት፡፡ ልጃቸው የኖርዌይ ዜጋ ፈረንጅ ነበር ያገባችው፡፡ እርሳቸው ኖርዌይ ሲገቡ የባልየው እናትም እዚያ ቤት መጥተው ነበር፡፡ ከሁለት ዓለም የመጡ ሁለት አማቶች እዚያ ጣርያ ተገናኙ፡፡ሰውዬው ደግ ሰው ነበር ይባላል፡፡ ጠዋት ጠዋት ይነሣና ድንች ቀቅሎ ከማባያ ጋር ለአማቱ ይዞላቸው ይመጣል፡፡ ኢትዮጵያዊቷ አማት ግን ነገር ዓለሙ አልጣማቸውም፡፡ «ምን ጮማ ሥጋ የያዘ ይመስል ደግሞ ለድንች ቢላዋውን እያፋጨ ይመጣል» ይሉታል፡፡ አልፎ አልፎ ለምሳ ነጭ ቂጣ ጋግሮ ከቲማቲም ጋር ብቅ ሲል «አንቺ ነይ፤ ማኛውን ጤፍ ይዞልሽ መጥቷል፡፡ አይ ማኛ አይ ማኛ» ብለው ይቀልዳሉ፡፡ እንዲህ እንዲህ እያሉ ሲቀልዱ ኖሩ፡፡ታድያ አንድ ቀን ከአማቻቸው ጋር በአስተርጓሚ ሲነጋገሩ ዋሉ፡፡ እኒያ ኖርዌያዊት አማት በረዶ የመሰለ ጥርሳቸውን ፍጭጭ እያደርጉ በኖርዌይኛ ሲናገሩ ኢትዮጵያዊቷ አማትም እንደ ባህላቸው አንገታቸውን ሰበር እያደረጉ ወሬውን አስኮመኮሟቸው፡፡ ምንም እንኳን እንድ ባስልዮስ እና ኤፍሬም ነገር በአስተርጓሚ አልካተት ቢላቸው፣ ያንዱ ቋንቋ ለሌላው ሊገለጥላቸው አልቻለምና እኒያም በአማቻቸው እኒህም በልጃቸው አስተርጓሚነት የያገራቸውን ወግ አቀለጡት፡፡መሸና ያ የተለመደው «ማኛ» ቀረበ፡፡ እርሳቸውም የአድአ ነጭ ጤፍ ውል እያለባቸው ጎራረሱት፡፡ የመኝታ ሰዓት ሲደርስ ኖርዌያዊቱ አማት ወደ አልጋቸው በጊዜ ገቡ፡፡ ኢትዮጵያዊቷ ግን የሀገራቸው ትዝታ እየመጣባቸው እንቅልፍ አልወስዳቸው አለና ሲገላበጡ አመሹ፡፡እኩለ ሌሊት ሲደርስ ነጠላ ጫማቸውን አጥልቀው ወደ ባኞ ቤት መጡ፡፡ የባኞ ቤት ጣጣቸውን ጨርሰው ወደ መኝታቸው ሲመለሱ እንደ ልማዳቸው አንገታቸውን አቀርቅረው ነበር፡፡ መሐል መንገድ ላይ የሌላ ሰው የእግር ኮቴ ሰሙና ቀና አሉ፡፡ አፍ ሲከፈት ጥርስ የሌለው ድድ ብቅ አለ፡፡ «በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ» ብለው አማተቡና ጮኹ፡፡ ሰይጣን አማቻቸውን መስሎ ከፊታቸው መጣና ወደ ባኞ ቤት ገባ፡፡ ቁርጥ የልጃቸውን አማት የምትመስል ባልቴት፡፡ ሰይጣን ጥርስ አለው፣ ያውም ግጥጥ ያለ ሲባል ነበር የሚያውቁት፡፡ የፈረንጅ ሰይጣን ግን ድድ እንጂ ጥርስ የለውም፡፡ ደግሞ አፉን ሲከፍተው ሲያስፈራ፡፡ ዋሻ ይመስላል፡፡ አቤት ስንት ክንድ ይሆን?እየጮኹ እና እየተንቀጠቀጡ ሮጠው መኝታ ቤታቸው ገብተው ዘጉት፡፡ ልጃቸው እና ባልዋ እየተሯሯጡ ጩኸቱን ወደሰሙበት አቅጣጫ መጡ፡፡ እናት ቤታቸውን ዘግተው «አበስኩ ገበርኩ፣ አበስኩ ገበርኩ» ይላሉ፡፡ ልጂቱ «እማዬ ምን ሆነሽ ነው፤ እስኪ ክፈችው» ትላለች፡፡ እናት ግን ምንም ዓይነት ድምፅ ማመን አልቻሉም፡፡ ዘግተው ዝም አሉ፡፡በስንት መከራ በራቸውን ከፈቱ፡፡ ልጃቸው ደንግጣ ገብታ እናቷን አቀፈችና «ምን ሆንሽ ምን ሆንሽ» አለቻቸው፡፡ «ሰይጣን ሰይጣን አማትሽን ተመስሎ ሊተናኮለኝ፣ በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ» አሁንም አሁንም ያማትባሉ፡፡ «የታለ፣ የታለ» አለች ልጃቸው፡፡ እርሷም ሰይጣን ለማየት ጓጉታ፡፡«ባኞ ቤት ገብቶልሻል» ልጃቸው ወደ ባኞ ቤት ስትሄድ አማቷ ከባኞ ቤት ወጥተው ወደ ክፍላቸው ሲገቡ አየች፡፡ ባኞ ቤት ስትገባ ማንም የለም፡፡«እንዴ እማዬ የባለቤቴ እናት ናቸውኮ፤ ሌላ ነገር የለም» አለች ተመልሳ፡፡«ሊሆኑ አይችሉም፡፡ የናንተ ሀገር ሰይጣን ጥርስ የሌለው ባዶ ድድ ነው፤ አይቼዋለሁ፣ አፉን ሲከፍት አይቼዋለሁ»«እንዴ እማዬ ጥርሳቸውን አስቀምጠውት ነውኮ»«ደግሞ እንዴት አርገው ነው ጥርሳቸውን የሚያስቀምጡት»«አርተፊሻል ነው፤ ማታ ማታ ያስቀምጡታል»«አበስኩ ገበርኩ፤ እኔ፣ ቀን ሌላ ማታ ሌላ የሚሆን ሰው አይቼ አላውቅም፡፡ ይኼ አገሩ ራሱ የሰይጣን ሀገር ነው፡፡ ሰው እንዴት ቀን እና ሌሊት ይቀያየራል»«እዚህማ አልኖርም» ብለው እንዳማተቡ ሀገራቸው ገቡ፡፡ -DK.
ሐራሬ፣ ዚምባብዌ
2.Beware of Greeks Bearing Bonds
ትኩስ ድንች
አንድ ጊዜ ብዙ ሰዎች ምግብ ለመቀበል ቆመው ይጠብቁ ነበር፡፡ ሰልፉ ሁለት እና ሦስት መቶ ሰዎችን ሳያካትት አልቀረም፡፡ ምግብ አዳይዋ በትልቅ ጎላ ሚታደለውን ነገር ለሁለት ወጣቶች አሸክመው መጡ፡፡ ሰልፈኛው ሁሉም ተቁነጠነጠ፡፡ ምግብ አዳይዋ ጎላውን ከፈቱና ጭልፋቸውን ወደ ውስጥ ላኩት፡፡ የመጀመርያው ተሰላፊ ምራቁን ዋጠ፡፡ በትልቁ ጭልፋ አንድ ትልቅ የተቀቀለ ድንች አወጡ፡፡ የመጀመርያው ተሰላፊ የእጁን መዳፎች አፍተለተለ፡፡ ሴትዮዋ ጭልፋውን ገፋ አደረጉለት፡፡ በሁለት እጆቹ መዳፎች ያንን ዱባ የሚያህል ትኩስ የሚያልበው ድንች ተቀበለ፡፡ ጮኸ ሰልፈኛው፡፡ አቃጠለው፡፡ እፉፉፉፉ እያለ ወደ ኋላው ዞረና ለቀጣዩ ሰው ሰጠው፡፡ ከዚያም እፎይ አለ፡፡ ሁለተኛውም ሰው እንደተቀበለ መዳፎቹን ትኩሳቱ ላጠው፡፡ ፊቱ በርበሬ መሰለና ዘወር ብሎ ለሦስተኛው ሰልፈኛ አቀበለው፡፡ መጀመርያ ተደስቶ የነበረው ሦስተኛው ሰልፈኛ የድንቹን እሳት ሲቀምስ ጊዜ ዓይኑ እንባ አቀረረና እርሱም በተራው ለአራተኛው አስተላልፎ እፎይ አለ፡፡ እንዲህ ሰልፈኛው ሁሉ እየተቀባበለ፤ ድንቹን ለማብረድ አንዱም ሰው ሳይጥር፤ ሁሉም ለሌላው እያቀበለ ድንቹ ሄደ፡፡ ሄዶ ሄዶም ከመጀመርያው ሰልፈኛ እንደገና ደረሰ፡፡ የድንቹን ትኩሳት ለማብረድ የመጀመርያው ሰልፈኛ ጥረት አድርጎ ቢሆን ኖሮ ቢያንስ በመጠኑ ችግሩን ይቀንሰው ነበር፡፡ ነገር ግን እንዳለ ምንም ነገር ሳያደርግ ነው ለቀጣዩ ሰው ያስተላለፈው፡፡ የርሱ ዓላማ ችግሩን ከእርሱ ማሸሽ እንጂ ለችግሩ መፈታት አስተዋጽዖ ማድረግ አልነበረም፡፡ ቃጠሎውን ከመቀነስ ወይንም ከማጥፋት ይልቅ የሚቃጠልለት ሌላ ሰው ፍለጋ ነበር ወደ ኋላ የዞረው፡፡ ሁሉም ሰልፈኞች በተመሳሳይ ሁኔታ ሌላ በእነርሱ ምትክ የሚቃጠልና ችግሩን ከእነርሱ ላይ የሚወስድላቸው ሰው ነበር የሚፈልጉት፡፡ ማንም ችግሩን መፍታት አለብን፤ እንችላለንም ብሎ ድንቹን ወደ ውኃ ወስጥ ለመክተት፤ በልበሱ ይዞ ለማብረድ ወይን ሌላ አንዳች መፍትሔ ለመስጠት አልጣረም፡፡ ይህ የትኩስ ድንች አስተሳሰብ ይባላል፡፡ እስኪ የተሳተፋችሁባቸውን ስብሰባዎች አስታውሱ፡፡ በዚያ ስብሰባ መጨረሻ አንዳች ነገር የሚከውን ኮሚቴ ይቋቋም ይባላል፡፡ ያን ጊዜ ተሰብሳቢው ሁሉ እጁን ያወጣል፡፡ እጁ የሚያወጣው እኔ እሠራለሁ ለማለት አይደለም፡፡ አንድ ሌላ ድንቹን የሚወስድ ሰው ለመምረጥ ነው፡፡ አንዳንዴ እንዲያውም ያንን ሰው የምንጠቁመው ይሠራዋል ይችለዋል ብለን ሳይሆን ድንቹን ከኛ ወደ ሌላ ለማስተላለፍ ስንል ብቻ ነው፡፡ ይህ መሆኑን የምናውቀው ደግሞ የመረጥናቸው ሰዎች ተራራ ይውጡ ገደል ይውረዱ የሚጠይቃቸው ቀርቶ የሚያስባቸው ባለመኖሩ ነው፡፡ ኮሚቴው መቋቋሙን እንኳን የሚያስታውስ አይገኝም፡፡ የሰጠናቸው ኃላፊነት እንዲሳካ ምንም አስተዋጽዖ አናደርግም፡፡ በመጨረሻው ቀን ግን ለወቀሳ እንሰባሰባለን፡፡ አንዳንድ ጊዜ እንዲያውም ገንዘብ ከእኛው እንዲያሰባስቡ እኛው ሰዎችን እንመርጥና እየተመረጡት ሰዎች ገንዘቡን ለመሰብሰብ ሲመጡ ግን እኛው ለመስጠት እናስቸግራለን፡፡ የማንሰጣቸው ከሆነ ለምን ሰብስቡ ብለን መረጥናቸው? ያን ጊዜ የመረጥናቸው ገንዘቡን እንዲሰበስቡ ሳይሆን ትኩሱን ድንች ከኛ ወደነ እርሱ ለማዞር ነበር ማለት ነው፡፡ በየቢሮው ውሳኔ ለመወሰን የተቸገርነውኮ በትኩስ ድንች አስተሳሰብ ምክንያት ነው፡፡ ወሳኝ ተደርገው በየቢሮው የሚቀመጡ አካላት ትልቁ ጥያቄያቸው ችግሩ እንዴት ይፈታል? አይደለም፡፡ አንድ ነገር ቢሆን ማን ይጠየቃል? የሚለው ነው፡፡ ለዚህ ደግሞ ዋናው መፍትሔ ደብዳቤውን እየመሩ ማሻገር ብቻ ነው፡፡ እንደ ትኩሱ ድንች፡፡ አንዳንድ በስብሰባ የሚወሰኑ ነገሮችን ስታዩኮ አሁን ለዚህ ኃላፊው አንሶ ነው ይህ ሁሉ ሰው የሚሰበሰበው? ትላላችሁ፡፡ ዋናው ምክንያት የትኩሱ ድንች ጥያቄ ነው፡፡ ትኩሱን ድንች ብቻውን ከሚይዘው የመሥሪያ ቤቱ ኃላፊዎች ሁሉ በመቃጠሉ እንዲተባበሩት ለማድረግ፡፡ እነ እገሌም አሉበት፤ እነ እገሌም ነበሩበት ለማለት፡፡ አንድ ጊዜ በእኛ ሠፈር የሚያልፍ ትልቅ የውኃ ማስተላለፊያ ፈነዳ እና ስንት ወጭ የወጣበት ንጹሕ ውኃ ሠፈሩን አጥለቀለቀው፡፡ አንድ ኅሊና ያለው ሰው አይቶ ማለፍ ከበደውና መሣርያውን አምጥቶ በጭቃው ውስጥ እየተንቦራጨቀ ሠራው፡፡ ውኃው ቆመ፡፡ የመንግሥት ወጭም ዳነ፡፡ ሠፈሩም ከውኃ እጥረት ተላቀቀ፡፡ ከስንት ቀናት በኋላ ያ ሰው መከሰሱን ሰማሁ፡፡ ምነው መሸለም ሲገባው? ብዬ ስጠይቅ «አይ ለውኃ እና ፍሳሽ ማመልከት ነበረበት እንጂ መሥራት አልነበረበትም» ተብሎ ነው አሉ፡፡ አይ የትኩስ ድንች አስተሳሰብ፡፡ ይህ ሰው «ሕግ» ጥሷል ቢባል እንኳን መጀመርያ የሠራበት ምክንያት፣ ያኘው የግል ጥቅም ካለ፣ ያደረገው አስተዋጽዖ እና ያዳነው የመንግሥት እና የሕዝብ ገንዘብ፣ እንዲሁም የፈታው ችግር መታየት አልነበረበትም፡፡ ይህ «ማመልከቻ» የሚባለው አሠራር ራሱ የትኩስ ድንች አስተሳሰብ ውጤት ሳይሆን አይቀርም፡፡ በቀላሉ የሚፈታውን ችግር ሁሉ ለሚመለከተው አካል ማመልከት እንደ ትልቅ ተግባር ይቆጠራል፡፡ ለምን አታመለክትም? ነው ሰው ሁሉ የሚለው፡፡ አጥሩ ሲፈርስ ሙያውን ተጠቅሞ መሥራት የሚችለው ሁሉ ለሚመለከተው አካል በማመልከት ግዴታውን የተወጣ ይመስለዋል፡፡ ችግሩን ፈትቼዋለሁ ወይ? ብሎ የሚጠይቅ የለም፡፡ ችግሩን አስተላልፌዋለሁ ወይ? የሚል እንጂ፡፡ የትኩስ ድንች አስተሳሰብ «የሆኑ ሰዎች» የሚባሉ የማይታወቁ አካላትን ፈጥሯል፡፡ ይህንን ነገር መሥራት ያለባቸው፤ ይህንን ችግር መፍታት ያለባቸው፣ ቢሮውን ማስተካከል ያለባቸው፣ ለኢትዮጵያ መታገል ያለባቸው፣ የየቤተ እምነቱን ችግር መፍታት ያለባቸው፣ የኢኮኖሚ እድገት ማምጣት ያለባቸው፣ መብታችንን ማስጠበቅ ያለባቸው፣ ለነጻነታችን መሞት ያለባቸው፣ የትምህርትን ጥራት ማምጣት ያለባቸው፣ «የሆኑ ሰዎች» አሉ፡፡ እኛ አይደለንም፤ እኛንም አይመለከተንም፤ እኛ አንችልም፤ እኛም አይፈቀድልንም፡፡ ነገር ግን የሚችሉ፣ የሚፈቀድላቸው፣ የሚመለከታቸውም «የሆኑ ሰዎች» አሉ፡፡ የት እንዳሉ አይታወቅም፡፡ አንዳንዶቹ እንዲ ያውም ተምኔት ሆነዋል፡፡ በመካከለኛው የሀገራችን የታሪክ ዘመን የተፈጠረው መመሰቃቀል ብዙውን ሰው ተስፋ አስቆርጦት ነበር፡፡ ችግሩ መቼ ይቃለላል? ማንስ ያቃልለዋል? ለሚሉት ጥያቄዎች መልሱን ማግኘት ከባድ ሆኖ ነበር፡፡ በዚህ የተነሣ አንዳች መፍትሔ ያለው፣ ሁሉን የሚችል አንድ ሰው አለ ተባለ፡፡ ቴዎድሮስ የሚባል፡፡ በየመጻሕፍቱ ይህ ችግር ቴዎድሮስ የተባለ ንጉሥ ሲነግሥ ይስተካከላል፡፡ የአንድ ላም ወተት፣ አንድ ዘለላ እሸት አገር ይመግባል ተባለ፡፡ ቴዎድሮስን ለማምጣት ወይንም ራስን ቴዎድሮስ ለማድረግ ከመጣር ይልቅ «አንዳች የሆነ» ቴዎድሮስ የተባለ ትኩሱን ድንች የምናቀብለው ሰው ይመጣል፣ እስከዚያ ዝም ብላችሁ ጠብቁ ተባለ፡፡ ሁሉም በየዘመኑ ትኩሱን ድንች ለማያውቀው ለቴዎድሮስ እያቀበለ አለፈ፡፡ ማንም ድንቹን ለማብረድ መጣር አልፈለገም፡፡ ይሄው ቴዎድሮስም ሳይመጣ፣ ምስቅልቅሉም ሳይለቅቀን እዚህ ደረስን፡፡ ትኩሱ ድንችም እየተሸጋገረ እኛ ዘንድ ደረሰ፡፡ ይህ እና ያ ሲፈጸም እገሌ ለምን ዝም አለ? ይህ ነገር ሲደረግ እነ እገሌ የት ነበሩ? ይህኮ የነ እገሌ ሥራ ነው፡፡ እነ እገሌ ይህንን ቢያደርጉ መልካም ነው፡፡ በዚህ ጉዳይ ላይ እነ እገሌ ምን ይላሉ? ትኩሱ ድንች ይሄዳል፣ ይሄዳል፣ ይሄዳል፡፡ የሚያበርደው ግን የለም፡፡ አንዳንዴም ድንቹ ወደ ፊት እና ወደ ላይ ብቻ አይደለም የሚተላለፈው፡፡ ወደ ኋላም ይሄዳል፡፡ አሁን ለተፈጠረው ችግር ወይንም ፈተና ተጠያቂዎቹን ፍለጋ ወደ ኋላ ብቻ የመጓዝ አባዜ አለ፡፡ ከኛ በፊት ለነበረው ትውልድ ትኩሱን ድንች ማቀበል፡፡ እንዲህ ቢሆን ኖሮ፣ ይህ ቢደረግ ኖሮ፣ ያ ቢፈጸም ኖሮ እያሉ አያትን እየወቀሱ እና እየኮነኑ ዐጽማቸው ድንቹን እንዲሸከም ለማድረግ እየሞከርን ነው፡፡ በየጉባኤያቱ፣ ዐውደ ጥናቱ፣ ሴሚናሩ እና መግለጫዎቹ ለችግሩ እኛ ምን መፍትሔ እንሰጣለን? ብሎ ከመወያየት ይልቅ ለአባቶቻችን ዐጽም ትኩሱን ድንች ለማሸከም ጥረት ሲደረግባቸው ይታያል፡፡ ያ ግን ድንቹን አላበረደውም፡፡ ድንቹ ከልጅ ወደ አያት ብቻ አይደለም፡፡ የየዘመናቱ አንዳንድ አያቶችም ቢሆኑ ትኩሱን ድንች ሁሉ ለተተኪው ትውልድ ማስረከብ ነው የሚፈልጉት፡፡ «የስምንተኛውን ሺ ትውልድ» መውቀስ እና ተጠያቂ ማድረግ የችግሩ ሁሉ መፍቻ ይመስላቸዋል፡፡ ትኩሱን ድንች ለማብረድ የበኩላቸውን ከማድረግ ይልቅ ለትውልዱ አስረክበው በሰላም ማረፍ ይሻሉ፡፡ ትኩሱ ድንች ከዘመን ወደ ዘመን ብቻ አይደለም፡፡ ከብሔር ወደ ብሔር ከብሔረሰብም ወደ ብሔረሰብ ይጓዛል፡፡ እንዳንዱ ብሔረሰብ ዛሬ በእጁ ያጋጠመውን ትኩስ ድንች ለሌላው ብሔረሰብ አስረክቦ መገላገል ይፈልጋል፡፡ በየስብሰባውም ሌላውን ብሔረሰብ በመውቀስ እና በመክሰስ ድንቹን በተግባር ሳይሆን በኅሊናው ያበርደዋል፡፡ ድንቹን መቀባበሉ ሁላችንም ይልጠን ይሆናል እንጂ አያበርደውም፡፡ ከኛ ወደ ሌላው ስናስተላልፈው እኛን ባለማቃጠሉ የበረደ ቢመስለንም ሌላውን ግን በማቃጠል ላይ ነው፡፡ ለዚህም ነው ተመልሶ ሳይበርድ እኛ ጋ የሚደርሰው፡፡ -DK.
June 1, 2011
Syria: Fear and Defiance in Homs
I arrived in Homs as the first government tanks were deployed to the city. My friends were frantic, storing bread and candles and all sorts of food; the bathtub was filled with water and so was every container they could think of. They weren’t alone; other families in Homs did the same, scared by the stories they heard about Daraa, the city that was that was closed off and hit some ten days earlier. Having stored everything they could think of, they sat and waited for the following day: Friday. Friday has become a day of protests in Syria and across the rebellious Arab world. But with the Army moving in my friends discussed endlessly whether anyone would take to the streets, or if people would remain home, afraid. Many had been killed in the city during the protests in the weeks before at the hand of the secret services, the Mukhabarat. Still, thousands of Homsis defied their fear and the tanks, and went out to the street to call for freedom and an end to Bashar al-Assad’s regime. Then, when it was dark, the government’s artillery barrage came. Not all of parts of Homs were hit, but the sound kept everyone in the city awake. We heard shooting and explosions through the night; we were sick and worried, with the same, single thought: Hama all over again! (Bashar Assad’s father killed thousands there, thirty years ago.) I had already heard from friends who had been arrested since the protests began, who told me about how they had been shot with electricity, hit severely, stripped naked, and deprived of sleep. When the morning came, we realized that the actual damage was not as bad as it had sounded, even though there were painful losses (fifteen were killed in Homs that day, and many wounded). This seemed deliberate: the government had, for the moment, kept the casualties in Homs, as in other parts of the country that protested, below the level that might push other countries to intervene, while also making as much terrifying noise as possible. I had little doubt that even those who kept to their homes and never protested would be haunted by the sounds they heard for a long time. The goal was to restore a state of fear. A Homsi friend, whom I’ll call Ghada, told me why she decided to take part in the protests. While visiting Damascus, she was sitting in the back seat of a taxi as the driver began to interrogate her daughter, a four-year-old. “Who is he? This is Dr. Bashar, an eye doctor, are your eyes hurting?” the driver said, pointing at a billboard image of President Assad (who was trained as an ophthalmologist), with the line “The master of country” written over it. “Do you know him? Do you love him?” For a second, the only image Ghada could think of was the picture of a dead man in Al-Sanameen, near Daraa, who was shot in the eye by government snipers early on in the Syrian uprising. And she remembered a fact every Syrian knows too well: many taxi drivers work for the Mukhabarat, the secret services, and one way they have of gathering information and watching over the current mood in the country is through chit-chat with passengers. For years, Syrians have bitten their tongues when a taxi driver suddenly decided to talk about fuel prices or the government’s performance in any area. “I could hear my heart racing when I remembered my little angel’s favorite act lately,” Ghada said. Her daughter had been walking around the house for days chanting, “The people want to overthrow the regime!” and “Allah, Syria, and Freedom only!” These were the two lines protesters had been chanting across the country, the two lines for which over a thousand Syrians had been killed and over ten thousand arrested and tortured, according to human-rights organizations. The girl had repeated them so often that Ghada was called in to her kindergarten and asked not to allow her daughter to watch the news with her anymore, as she was “inciting insubordination among other children.” “I couldn’t think straight for a moment, a million thoughts raced through my head! No, they wouldn’t harm a child; I can simply say she saw it on the television and doesn’t understand—but then didn’t the official media warn us endlessly not to watch any of the Arab news channels, the traitors inciting instability in Syria?” Then she remembered how the uprising started in Syria: more than a dozen children, all under the age of fifteen, inspired by the revolutions in Egypt and Tunisia, wrote on the wall, “The people want to overthrow the regime.” Those children were arrested. News reports said they were tortured, their fingernails pulled out. Ghada thought of the photo she had seen online of one of them, who couldn’t have been more than ten years old. He had a frightened look in his eyes; his face, which was covered with bruises, was bent down, and she remembered thinking, Here is a child who will probably never raise his head up again. “What did they teach you to say at school?” she shouted at her daughter. The girl, not used to her mom talking to her in that tone of voice, said, almost dazed, “Allah, Syria—and Bashar only!” “Almighty God, even those who can hardly speak say his name with adoration!” the driver said, approvingly. Afraid that her daughter might say something else, Ghada pretended that the girl was sitting in the wrong way and hit her on her shoulder harshly. For the rest of the drive, her daughter cried and fidgeted, as the driver changed the cassette to play, loudly, a pro-Assad song. When they arrived, he waved goodbye to the little girl and told Ghada to go easy on her; all children could be naughty, but “she knows what is right and what is wrong in life and that is what matters.” “I realized I’d just taught my daughter what we Syrians know well: fear,” Ghada said. ” As I got out of the car, all I could think was, I don’t want my girl to grow up to be like me—afraid! I now want to overthrow the regime.”
please read this.
http://www.dehai.org/archives/dehai_news_archive/0161.html
source:
http://abcnews.go.com/Blotter/feds-pentagon-terror-scare-man-building-bomb-shot/story?id=13913124
Don’t worry Hitler was also under terrorist attacks